Τα ποντίκια και οι κακοί τρόποι

Πόσες φορες, καθημερινά ο άνθρωπος κρατάει μούτρα, μιλάει απότομα, σαρκαστικά, ειρωνεύεται και ταράζεται. Αυτό γίνεται συνήθως με την δικαιολογία ότι υπήρχε μια πρόκληση απο άλλους ξαφνική, απρόβλεπτη και του στυλ «Μα ήταν τρόπος αυτός  που μου μίλησε?» ή «Αν δεν ερχόταν να μου μιλήσει και να με ταράξει δεν θα είχα κακούς τρόπους». Η αλήθεια είναι όμως ότι, το πάθος της οργής και της μνησικακίας ήδη υπήρχε και κρυβόταν μέσα στη ψυχή του ανθρώπου. Απλός η πικρή κουβέντα έγινε η αφορμή για να αποκαλυφθεί το πάθος αυτό.

Είναι γνωστό ότι τα ποντίκια δεν τα βρίσκεις εύκολα διότι κρύβονται γρήγορα όταν ακούσουν ένα θόρυβο. Η πιθανότητα όμως να τα δούμε όταν υπάρχουν σε ένα κελάρι, είναι μόνο όταν μπούμε μέσα ξαφνικά. Τα ποντίκια ήδη υπάρχουν εκεί, δεν τα δημιουργεί το ξαφνικό του πράγματος.

Τα ποντίκια είναι τα πάθη μας, όπως οι κακοί τρόποι που υπάρχουν βαθιά στις ρίζες της ψυχής μας και πρέπει να τα πολεμήσουμε με τη αγάπη, την ηρεμία και την γαλήνη. Αυτός δηλαδή που ταράχθηκε απο κάποια ομιλία, τον τόνο και τον τρόπο που μιλά κάποιος άλλος, το καλύτερο που έχει να κάνει είναι να ευχαριστεί τον εαυτό του, ή να δείξει υπομονή διότι ωφελήθηκε απο αυτή την κατάσταση.