Ο θυμός και οι καρφίτσες

Υπήρχε κάποτε ένας χριστιανός ο οποίος ήταν πολύ ευέξαπτος και θύμωνε πολύ. Αποφάσισε όμως μια μέρα να αποβάλει όλο αυτόν τον θυμό και να γίνει ήρεμος και πράος, γι αυτό λοιπόν πήγε στον πνευματικό του να του ζητήσει βοήθεια. Αφού εξομολογήθηκε όλα του τα αμαρτήματα του είπε επίσης και την επιθυμία του να έχει γαλήνη και να μην είναι τόσο πολύ ευέξαπτος. Ο πνευματικός του αφού τον άκουσε με υπομονή και αγάπη του έδωσε μια εικόνα του Χριστού και του είπε: “Να βάλεις την εικόνα αυτή στο γραφείο σου και κάθε φορά που θυμώνεις να καρφώνεις πάνω σ’ αυτήν μια καρφίτσα. Την ερχόμενη εβδομάδα να έρθεις και να μου πεις το αποτέλεσμα.»

Ο χριστιανός έκανε ό,τι του είπε ο πνευματικός του. Κρέμασε την εικόνα ακριβώς απέναντι από το γραφείο του. Μετά από λίγη ώρα θύμωσε με ένα υπάλληλο του και σηκώθηκε και κάρφωσε στο σώμα του Χριστού τν πρώτη καρφίτσα. Μετά από λίγο πάλι το ίδιο, τσακώθηκε με έναν άλλο υπάλληλο του, μετά από λίγο με έναν άλλο κλπ. Μέχρι το απόγευμα η εικόνα του Χριστού γέμισε καρφίτσες.

Έκανε  τότε την προσευχή του και είπε: “ Χριστέ μου, οι εχθροί Σου, οι Εβραίοι έβαλαν σου έβαλαν στα χέρια και στα πόδια καρφιά, εγώ που λέγομαι χριστιανός σε τρύπησα 104 φορές. Συγχώρεσε με Κύριε. Σου υπόσχομαι ότι από σήμερα δεν θα θυμώνω πια.” Κράτησε την υπόσχεση του και όποτε θύμωνε κοιτούσε την εικόνα του Χριστού και θυμόταν την υπόσχεση που Του είχε δώσει.

Είναι πολύ σημαντικό να καταλάβουμε ότι με τον θυμό βλάπτουμε τον εαυτό μας και τους υπόλοιπους. Με την ηρεμία και την γαλήνη κερδίζουμε την γη και τους ουρανούς, όπως μας το υποσχέθηκε ο Κύριος: “ Μακάριοι οι πραείς ότι αυτοί κληρονομήσουσι την γην”.