Η φιλάνθρωπη μητέρα και τα δύο της παιδιά που πέθαναν

Κάποτε τον 19^ο αιώνα στο Αργοστόλι ζούσε μια οικογένεια με τους γονείς και τους δύο γιούς. Η μητέρα ήταν ιδιαίτερη φιλάνθρωπη και ευσεβής γεμάτη με αγαθοεργίες. Κάποια στιγμή ο πατέρας της οικογένειας πέθανε. Η χήρα αύξησε την φιλανθρωπία της, επισκέπτονταν αρρώστους και φυλακισμένους και τους οδηγούσε στην χριστιανική πίστη.

Ένα βράδυ καθώς βρίσκονταν στην τραπεζαρία το πρώτο αγόρι ηλικίας 21 ετών ένιωσε ένα δυνατό πονοκέφαλο και έπεσε κάτω αναίσθητος. Κάλεσαν αμέσως τον γιατρό ο οποίος της είπε ότι είναι σε πολύ δύσκολη κατάσταση ο μικρός και μπορεί να πεθάνει. Η μητέρα κατέφυγε στο εικονοστάσι του σπιτιού και παρακαλούσε γονατιστή την Παναγία να θεραπεύσει το παιδί της, αλλά το παιδί της δυστυχώς πέθανε το επόμενο πρωί.

Η μητέρα παρά τον πόνο και την λύπη της, συνέχισε τις αγαθοεργίες. Ένα χρόνο περίπου μετά, συνέβη ακριβώς το ίδιο και με τον μικρό της γιο. Έβγαλε μια κραυγή και έπεσε αναίσθητος. Ο γιατρός έκανε την ίδια διάγνωση και είπε στη μητέρα ότι είναι πολύ δύσκολο να ζήσει.Η μητέρα πήγε πάλι στο εικονοστάσι του σπιτιού, προσευχόταν και παρακαλούσε την Παναγία και τον Άγιο Γεράσιμο να σώσουν το παιδί της. Την επόμενη μέρα όμως και το δεύτερο παιδί είχε την ίδια μοίρα. Πέθανε.

Η μητέρα που έμεινε εντελώς μόνη άλλαξε συμπεριφορά, αγρίεψε, δεν μιλούσε σε κανέναν και άρχισε να βρίζει τον Θεό και τους Αγίους. Έγινε απόμακρη και δεν δεχόταν κανέναν στο σπίτι της. Επίσης έδωσε τις φωτογραφίες των αγοριών σε ένα καλό ζωγράφο και έφτιαξε δύο πορτραίτα τους στο πραγματικό ύψος τους. Μετά έφτιαξε δύο πολυτελή κορνίζες, άδειασε το σαλόνι και κρέμασε στους τοίχους το ένα πορτραίτο απέναντι στο άλλο. Τα σκέπασε επίσης με ένα λευκό διαφανές ύφασμα και έβαλε και δύο λαμπάδες τις οποίες άναβε και μιλούσε στα δύο παιδιά της.

Καθοδηγούμενος από τον Θεό ο σοφός γέροντας Όσιος Παναγή ξεκίνησε με το ραβδί του να πάει να την βρει. Της κτύπησε την πόρτα και αυτή βγήκε έξω βρίζοντας τον και διώχνοντας τον. Την παρακάλεσε να ανοίξει την πόρτα αλλά αυτή συνέχισε να τον βρίζει και να του λέει άσχημα λόγια.  Αυτός τότε της είπε “Η μου ανοίγεις ή ανοίγω μόνος μου”. Τότε σταύρωσε την πόρτα με το ραβδί του και η πόρτα άνοιξε αμέσως. Η μητέρα έμεινε άφωνη. Της είπε να τον ακολουθήσει  στο σαλόνι και να καθίσει σε μια γωνιά να παρακολουθήσει αυτό που θέλει να της δείξει.

Αφού προσευχήθηκε ο γέροντας, τα καλυμμένα πορτραίτα έπεσαν και τα δύο παλικάρια εμφανίστηκαν ζωντανά και βγάζουν αμέσως ένα πιστόλι, πυροβολούν ο ένας τον άλλον και πέφτουν και οι δύο νεκροί. Ύστερα από λίγο βρέθηκαν πάλι τα πορτραίτα όπως ήταν πριν και τότε λέει ο γέροντας της μητέρας: “Κυρά ο Θεός σε αγαπάει γι’ αυτό και δεν ήθελε να δεις αυτό που είδες τώρα. Τα δύο αγόρια σου αγάπησαν την ίδια γυναίκα και επρόκειτο να γίνει ότι ακριβώς είδες μόλις τώρα. Γι’ αυτό πρέπει να ευχαριστείς τον Θεό και να μετανοήσεις και να συνεχίσεις να κάνεις την φιλάνθρωπη ζωή που έκανες πριν”.

Η γυναίκα μετανόησε και άκουσε τα σοφά λόγια του γέροντα και συνέχισε με περισσότερο ζήλο τις αγαθοεργίες και την πίστη στο Θεό.