Η τρικυμία

Ένα μεγάλο καράβι ταξίδευε στον ωκεανό. Η τρικυμία ήταν τρομακτική. Τα κύματα πελώρια και αφρισμένα έκαναν το καράβι να χορεύει σε έντονους ρυθμούς. Όλοι οι επιβάτες φώναζαν από αγωνία και απελπισία. Μονάχα ένα παιδάκι έπαιζε αμέριμνο πάνω στο κατάστρωμα του καραβιού. Όταν μετά από αρκετές ώρες ηρέμισαν τα νερά, μερικοί από αυτούς πλησίασαν το παιδί και του είπαν: «Γιατί παιδί μου εσύ, δεν φοβήθηκες όταν το καράβι κινδύνευε να βουλιάξει;» Τότε ο μικρός απαντά: «Μα γιατί να φοβηθώ; Ο πατέρας μου ο καπετάνιος ήταν στο τιμόνι του καραβιού»

Το ίδιο ακριβώς πρέπει να λέμε και εμείς όταν οι φουρτούνες της ζωής, τα διάφορα προβλήματα προσπαθούν να μας πνίξουν.

«Γιατί να φοβηθώ τις φουρτούνες της ζωής. Ο πατέρας μας ο Θεός ο παντοδύναμος, ο δημιουργός και κυβερνήτης του κόσμου βαστά γερά το τιμόνι του καραβιού της ζωής μας»