Η βιασύνη και ο σοφός

Ήταν κάποτε ένας πολυάσχολος επιχειρηματίας που δεν είχε ώρα για τίποτε. Συνέχεα βιαζόταν για να τελειώσει τις δουλειές του και δεν είχε ποτέ μια μέρα ηρεμίας. Δεν είχε καθόλου ελεύθερο χρόνο για την οικογένεια, τους φίλους του, την ίδια του την ζωή.  Η ζωή του ήταν μόνο η δουλειά και δεν την άφηνε με τίποτε.

Μια μέρα συνάντησε ένα ήρεμο ηλικιωμένο και του έκανε εντύπωση πόσο πράος και γαλήνιος ήταν. Αφού μίλησαν για λίγο, ο σοφός ηλικιωμένος κατάλαβε τι ρυθμούς ζωής είχε ο επιχειρηματίας και του πρότεινε να πάνε μια βόλτα. Μετά από λίγη ώρα έφτασαν σε ένα κεντρικό σημείο της πόλης που είχε πολλά δέντρα. Περπάτησαν ακόμα λίγο προσπέρασαν μια εκκλησια και έφτασαν μπροστά από την πύλη ενός μεγάλου νεκροταφείου. Ο επιχειρηματίας απόρησε και είπε από μέσα του “Τι ήρθαμε να κάνουμε εδώ; Μήπως έχει κάποιο συγγενή που πέθανε πρόσφατα;”

Ο γέρος βλέποντας τον επιχειρηματία απορημένο του είπε: “Βλέπεις όλους αυτούς τους τάφους; Κανένας δεν πρόλαβε να τελειώσει τις δουλειές του. Όλοι αυτοί βιάζονταν αλλά κανένας δεν τα κατάφερε να τελειώσει.”

Αυτό είναι ένα μάθημα ζωής που πρέπει να καταλάβουμε. Οι δουλειές και οι σκοτούρες δεν τελειώνουν ποτέ, η ζωή όμως κάποια μέρα τελειώνει, σβήνει σαν μια σκόνη στον αέρα. Έχε υπόψη σου ότι η ζωή αυτή είναι πρόσκαιρη. Πρέπει να βρίσκεις χρόνο και για σένα, για να συλλογιστείς καλύτερα τον σκοπό και το νόημα της ζωής και να αναθεωρήσεις τις προτεραιότητές σου. Οι οικογένεια και οι φίλοι είναι μεγαλύτερη προτεραιότητα από την δουλειά. Αυτό μην το ξεχνάς ποτέ.

Μετά από αυτό ο επιχειρηματίας έφυγε ωφελημένος από αυτή την συζήτηση και μετανιωμένος για τον τρόπο ζωής που είχε.