Παναγία

Η Παναγία και Μητέρα του Χριστού φέρει πολλές ονομασίες με πολλά νοήματα. Το όνομα της είναι Μαρία που σημαίνει Παντοδυναμία επειδή ένωσε δύο δυνάμεις, τον Θεό και τον άνθρωπο. Επίσης σημαίνει Σοφία και Αγαθότης. Το όνομα αυτό της δόθηκε την όγδοη μέρα της ζωής της βάση της εβραϊκής συνήθειας. Ακόμη το όνομα Θεοτόκος είναι θεολογικό όνομα της Μητέρας του Θεού και της δόθηκε από τους πατέρες πριν την Γ΄ Οικουμενική Σύνοδο, ωστόσο επικυρώθηκε στην Δ΄Οικουμενική Σύνοδο. Επίσης το όνομα Παναγία είναι το πιο γνωστό και έχει εισχωρήσει σαν αυθόρμητη προσφώνηση σε δύσκολες στιγμές των ανθρώπων.

Οι γονείς της Παναγία ονομάζονταν Ιωακείμ και Άννα. Παντρεύτηκαν όταν ο Ιωακείμ ήταν 30 ετών και η Άννα 20. Στην κοινή τους πορεία δεν κατάφεραν να αποκτήσουν παιδιά, σε μια εποχή όπου η ατεκνία θεωρείτο εξευτελισμός και προσβολή. Όταν πλέον ο Ιωακείμ ήταν 70 ετών και η Άννα 60 ήταν πολύ δύσκολο να τεκνοποιήσουν, ωστόσο αποφάσισαν να νηστέψουν για 40 μέρες και να προσεύχονται στον Θεό να τους δώσει ένα παιδάκι. Ο Ιωακείμ πήρε την σκηνή του και την έστησε σε ένα όρος και είπε “δεν θα φάω και δεν θα πιω, αν δεν με ακούσει ο Θεός”. Η δε Άννα συμφώνησαν να μείνει σπίτι και να προσεύχεται. Μετά από σαράντα μέρες προσευχής με αυστηρή νηστεία και γονατίσματα τους επισκέφτηκαν άγγελοι σταλμένοι από τον Θεό. Ο ένας άγγελος επισκέφτηκε τον Ιωακείμ και του είπε “Χαίρε Ιωακείμ. Ο Θεός άκουσε την προσευχή σου. Σήκω πήγαινε στο σπίτι σου.” Της Άννας ο άγγελος της είπε “Χαίρε! Ο Κύριος άκουσε την προσευχή σου. Και θα γεννήσεις παιδί, που θα δοξασθεί σε όλη την γη.” Έτσι και έγινε. Στις 8 Σεπτεμβρίου 15 π.Χ. γεννήθηκε η Παναγία και όπως είχαν τάξει οι γονείς της θα την αφιέρωναν στον Θεό.

Η Παναγία μεγάλωσε και ήρθε η στιγμή που αρραβωνιάστηκε τον Ιωσήφ με την ευλογία των ιερέων του ναού του Σολομώντος, με την προοπτική να έρθει και ο γάμος. Ο Θεός όμως είχε άλλα σχέδια για την Μαρία. Έστειλε ένα άγγελο στην γη για να ενημερώσει την Θεοτόκο για τα σχέδιά Του. Η δε Παναγία ταράχθηκε πολύ όταν την επισκέφτηκε ο άγγελος, αλλά την καθησύχασε λέγοντας της πως θα λάβει στην κοιλιά της έναν γιο και θα τον ονομάσει Ιησού. Αυτός θα είναι ο μέγας και Υιός του Υψίστου  που θα βασιλεύσει στους αιώνες ως αθάνατος. Η δε Παναγία χωρίς να σκεφτεί πολλά ρώτησε τον άγγελο πως θα γίνει αυτό; αφού δεν ήταν παντρεμένη και δεν έχει άντρα για να συλλάβει. Τότε ο άγγελος αποκρίθηκε και είπε πως για τον Θεό τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο. Επίσης ο άγγελος την πληροφόρησε και της έφερε παράδειγμα την Ελισάβετ, που αν και ηλικιωμένη και άτεκνη είναι έγκυος επτά μηνών υιό. Τότε η Μαρία αποφάσισε να επισκεφθεί την Ελισάβετ και τον άντρα της. Όταν την είδε ήταν όντως επτά μηνών έγκυος όπως ακριβώς της είπε ο Αρχάγγελος. Έμεινε μαζί της τρείς μήνες και έφυγε λίγο πριν η Ελισάβετ γεννήσει γι’ αυτό τα εβραϊκά έθιμα έλεγαν ότι όταν μια γυναίκα γεννά δεν πρέπει να έχει στο σπίτι της παρθένα.

Ύστερα από τρεις μήνες και αφού άρχισαν τα σημάδια της εγκυμοσύνης να γίνονται φανερά, ο Ιωσήφ ήθελε να προστατεύσει την Παναγία από τον μωσαϊκό νόμο που έλεγε πως σε περίπτωση μοιχείας της συζύγου θα επέλθετε ο λιθοβολισμός.

Ύστερα από πολλούς μήνες και αφού συμπληρώθηκαν οι μέρες της κύησης της Παναγίας, έπρεπε να πάνε στην Βηθλεέμ από όπου καταγόταν το γένος του Ιωσήφ για να γραφτούν λόγω της καταγραφής του πληθυσμού που έκαναν τότε. Αφού πήγαν λοιπόν δεν βρήκαν ελεύθερο χώρο στα πανδοχεία λόγω της πολυκοσμίας  που υπήρχε. Μεταφέρθηκαν τότε σε ένα στάβλο όπου ήρθε στον κόσμο ήρεμα ο Υιός του Θεού, χωρίς να τον ακούσει ή να το αντιληφθεί κάποιος, επαληθεύοντας τις προφητείες για τον Χριστό. Παρόλα αυτά ο ουρανός πανηγύριζε και εμφανίστηκε ξαφνικά στους άκακους ποιμένες ένας άγγελος μέσα από εκτυφλωτικό φώς για να τους αναγγείλει ότι απόψε γεννήθηκε ο Σωτήρ.  Έτσι οι Άγιοι Ποιμένες επισκέφθηκαν την φάτνη και είδαν το Θείο βρέφος. Μετά από τους Αγίους Ποιμένες επισκέφθηκαν την Αγία οικογένεια και οι τρεις μάγοι από την Ανατολή. Οι τρείς μάγοι που ήταν αστρολόγοι παρατήρησαν στον ουρανό ότι το αστέρι του Χριστού δεν ακολουθούσε την τροχιά των άλλων αστεριών παρά μόνο τροχιά από τον βορρά μέχρι τον νότο. Τότε κατάλαβαν ότι γεννήθηκε ένας μεγάλος βασιλιάς. Ύστερα καθώς πήγαιναν στην Βηθλεέμ ακολουθώντας το αστέρι πέρασαν από την Ιερουσαλήμ και ρωτούσαν περισσότερες πληροφορίες για την τοποθεσία γέννησης του μεγάλου βασιλιά  αλλά μόλις το πληροφορήθηκε αυτό ο βασιλιάς των Ιουδαίων Ηρώδης, τους κάλεσε και τους είπε πως αν βρουν που είναι αυτός ο βασιλιάς να του το πουν για να πάει και αυτός να προσκυνήσει. Καθόλου δεν ίσχυε αυτό φυσικά αφού ο Ηρώδης φοβόταν πως θα του έπαιρνε τον θρόνο ο νέος βασιλιάς. Από την άλλη, οι τρείς μάγοι είδαν στο όνειρο τους τον άγγελο που τους είπε να μην επιστρέψουν ποτέ στον Ηρώδη και να ακολουθήσουν άλλον δρόμο στην επιστροφή. Όταν όμως ο Ηρώδης κατάλαβε ότι οι μάγοι δεν επέστρεψαν πίσω διέταξε να σκοτωθούν όλα τα αρσενικά παιδιά κάτω των 2 ετών. Οι τρείς μάγοι έφτασαν στην φάτνη και έπεσαν καταγής, Τον προσκύνησαν και Του πρόσφεραν δώρα. Χρυσό, λιβάνι και σμύρνα. Το κάθε ένα και μια σημασία. Ο χρυσός συμβόλιζε την βασιλεία του Θεού, το λιβάνι ότι είναι Θεός όλων και η σμύρνα ως τριήμερο των νεκρών. Μετά ο Ιωσήφ είδε στον ύπνο του άγγελο που του έλεγε να πάρει την μητέρα και το παιδί και να πάνε στην Αίγυπτο γιατί ο Ηρώδης θα σκοτώσει όλα τα παιδιά κοντά στην ηλικία του Υιού του Θεού. Τότε έφυγαν και πήγαν στην Αίγυπτο και όταν πέθανε ο Ηρώδης ο άγγελος τους είπε ξανά να επιστρέψουν πίσω.

Τα χρόνια περνούσαν και ο Ιησούς μεγάλωνε. Καθ’ όλη την διάρκεια της ζωής του δίδασκε, απάγγελε και έκανε θαύματα μέχρι την ημέρα που τον σταύρωσαν σε ηλικία 33 ετών. Η Παναγία ζει μια από τις μεγαλύτερες θλίψεις και τον μεγαλύτερο πόνο. Στέκεται κάτω από τον σταυρό του Χριστού και περιμένει. Περιμένει με δάκρια στα μάτια, αγωνιά αλλά χωρίς να χάνει την πίστη της στον Θεό βλέποντας τον υιό της να πεθαίνει. Ποτέ της δεν μίσησε τους ανθρώπους που ευθύνονταν για την σταύρωση Του.

Η Παναγία είχε φτάσει τα εξήντα χρόνια της ζωής της και είχε προαισθανθεί τον θάνατό της γι’ αυτό έλαβε τα απαραίτητα μέτρα. Προσευχόταν και νήστευε. Όταν ο Χριστός αποφάσισε να πάρει κοντά του την πάναγνη Μητέρα Του έστειλε τον αρχάγγελο Γαβριήλ και την προειδοποίησε πως σε τρείς μέρες θα έρθει ο Υιός της να παραλάβει την ψυχή της. Ο αρχάγγελος πριν φύγει της έδωσε στο χέρι ένα κλαδί φοίνικα σύμβολο της αιωνιότητας και αμέσως η Παναγία έτρεξε στον κήπο των ελαίων, εκεί που πήγαινε για προσευχή συχνά, να προσευχηθεί για τελευταία τα φορά. Αφού προσευχήθηκε και καθώς έφευγε κατά το μήκος του δρόμου τα δέντρα χαμήλωναν τις κορυφές του  προς τα κάτω και της έκαναν υπόκλιση. Όταν η Παναγία έφτασε στο σπίτι της ετοίμασε τα σάβανα της, συγύρισε και τακτοποίησε το σπίτι της και ειδοποίησε τους συγγενείς της ότι σε τρείς μέρες φεύγει για τους ουρανούς. Πολύς κόσμος μετά την είδηση αυτή έφτασε στο σπίτι της Παναγίας κλαίγοντας και διαμαρτύρονταν. Δεν ήθελαν να αποχωριστούν την Παναγία γιατί ένιωθαν πως θα μείνουν ορφανοί.

 Ξαφνικά μαζεύτηκαν πολλά σύννεφα πάνω από το σπίτι της Παναγίας και εμφανίστηκαν οι μαθητές του Χριστού οι οποίοι ήταν σκορπισμένοι σε όλο τον κόσμο και κήρυτταν το Ευαγγέλιο. Δεν έπρεπε λοιπόν να λείπουν στην κοίμηση της Θεοτόκου. Όταν ήρθε η ώρα της κοίμησης της κάθισε στο νεκροκρέβατο και στο προσκέφαλο της ήταν ο Απόστολος Πέτρος και κοντά στα πόδια της ο Ευαγγελιστής Ιωάννης. Ήταν όλοι τους πολύ συγκινημένοι και περίμεναν να έρθει ο Χριστός να παραλάβει την μητέρα Του. Όταν εμφανίστηκε έπεσαν όλοι και τον προσκύνησαν και καθώς είδαν οι άγγελοι τον Χριστό να συνοδεύει την ψυχή της Μητέρας Του ταράχθηκαν γιατί πάντα έστελνε τον Αρχάγγελο Γαβριήλ εκ μέρους Του και δε περίμεναν να κατέβει ο ίδιος κάτω. Ήταν 15 Αυγούστου και ώρα 9 π.μ. Το λείψανο της Θεοτόκου το ανέλαβαν τρεις παρθένες που ήταν αφιερωμένες σε αυτή. Το έπλυναν, το σαβάνωσαν και το τοποθέτησαν στο φέρετρο. Το πρόσωπό της έμοιαζε με άνθος κρίνου και άστραφτε.

Η κηδεία της ήταν μεγαλοπρεπής με πολλούς ανθρώπους και ψαλμωδίες αγγέλων που κατέβηκαν στην γη. Ο σατανάς όμως επειδή δεν μπορούσε μόνος του να επέμβει και να διακόψει αυτή την ιερή στιγμή έστειλε τους βοηθούς του. Τους Φαρισαίους και τους Γραμματείς. Αυτούς που σκότωσαν τον Χριστό. Κατέβηκαν λοιπόν 30 φανατικοί με ξίφη και ρόπαλα για να επιτεθούν στους Αποστόλους. Πρώτη κίνησε έκανε ο αρχηγός του που όρμησε με μανία να ρίξει στο έδαφος το φέρετρό της Παναγίας και ξαφνικά εμφανίζεται ένας άγγελος και του κόβει τα χέρια από τους αγκώνες και τα αφήνει κολλημένα πάνω στο νεκροκρέβατο. Τότε έπεσε κάτω και ούρλιαζε και φώναζε στον Απόστολο Πέτρο να των σώσει. Τότε ο Απόστολος Πέτρος του είπε πως αν πιστεύει, θα σωθεί και του αποκρίθηκε πως πιστεύει. Τότε έγινε το θαύμα! Πήρε τα χέρια του αρχηγού ο Απόστολος προσευχήθηκε στον Χριστό και τον έκανε καλά. Οι δε ακόλουθοι του αρχηγού είχαν τυφλωθεί από ένα υπέρλαμπρο φως που εμφανίστηκε μπροστά τους. Τότε ο Απόστολος Πέτρος του είπε να πάρει το κλαδί φοίνικα να το βάλει στα μάτια τους και όσοι πιστεύουν θα γιατρευθούν. Έτσι και έγινε. Όσοι πίστεψαν γιατρεύθηκαν οι υπόλοιποι έζησαν και πέθαναν τυφλοί.

Όταν έθαψαν την Παναγία δεν έφυγε κανείς. Ούτε οι μαθητές ούτε οι άγγελοι. Έμειναν εκεί και προσεύχονταν. Ο Απόστολος Θωμάς όμως έλειπε με θέλημα Θεού από την κοίμηση της Θεοτόκου και από την ταφή και όταν πληροφορήθηκε τι έγινε πήγε μετά από 2-3 να επισκεφθεί τον τάφο της. Όταν έφτασε και βρήκε όλους τους υπόλοιπους εκεί τους παρακάλεσε να ανοίξουν τον τάφο για να προσκυνήσει την Μητέρα του Χριστού. Άλλα ως εκ θαύματος ο τάφος ήταν άδειος. Ήταν μόνο το σεντόνι που της είχαν τοποθετήσει πάνω στο σώμα της. Ο Χριστός την πήρε μαζί Του όπως ακριβώς έφυγε και αυτός. Με την Ανάσταση. Δεν επέτρεψε στην φυσική φθορά τους σώματος της.

Ο τάφος της Παναγίας υπάρχει μέχρι σήμερα και πάνω από αυτόν κτίστηκε ένας ναός εις μνήμη της κοίμησης της. Εκεί υπάρχουν και οι τάφοι των γονέων της, Ιωακείμ και Άννα. Όλος ο χώρος εκεί μοσχοβολάει με ένα ιδιαίτερο άρωμα θυμίζοντας πως η Θεοτόκος κατέχει τα πρωτεία στην Βασιλεία του Θεού. Η κεχαριτωμένη Παναγία μέσα σε όλους τους αιώνες έκανε και συνεχίζει να κάνει θαύματα όταν απευθύνονται σε αυτήν άνθρωποι με βαθιά πίστη και έμπονη προσευχή.