Διδαχές Χριστού κατά Λουκά Ευαγγέλιο

Η κλήση του Λευί

Ύστερα απ’ αυτά βγήκε έξω και είδε έναν τελώνη, που ονομαζόταν Λευί, να κάθεται στο τελωνείο και του είπε:

-Ακολούθησε με.

Εκείνος τα εγκατέλειψε όλα, σηκώθηκε και τον ακολούθησε και του έκανε πλούσιο τραπέζι σπίτι του. Μαζί τους στο τραπέζι ήταν πολύς κόσμος, τελώνες και άλλοι άνθρωποι. Οι Φαρισσαίοι, και οι γραμματείς που ανήκαν στην παράταξη τους, διαμαρτύρονταν στους μαθητές του και τους έλεγαν:

-Γιατί τρώτε και πίνετε μαζί με τελώνες και αμαρτωλούς;

Ο Ιησούς τους απάντησε:

-Δεν έχουν ανάγκη από γιατρό οι υγιείς, αλλά οι άρρωστοι. Δεν ήρθα να καλέσω σε μετάνοια τους δικαίους, αλλά τους αμαρτωλούς.

Το ερώτημα για τη νηστεία

Τότε εκείνοι του είπαν:

-Γιατί οι μαθητές του Ιωάννη νηστεύουν συχνά και κάνουν προσευχές, το ίδιο και οι μαθητές των Φαρισαίων, ενώ οι δικοί σου τρώνε και πίνουν;

Ο Ιησούς τους απάντησε.

-Μπορείτε να κάνετε τους φίλους του γαμπρού να νηστεύουν όσον καιρό είναι μαζί τους ο γαμπρός; Θα έρθουν όμως μέρες που θα τους πάρουν από κοντά τους το γαμπρό, και τότε θα νηστέψουν τις μέρες εκείνες.

Τους είπε ακόμη και μια παραβολή.

-Κανένας δεν σκίζει καινούργιο ύφασμα για να βάλει μπάλωμα σε παλιό, γιατί τότε και το καινούργιο δε θα ταιριάσει με το παλιό. Επίσης, κανένας δε βάζει καινούργιο κρασί σε παλιά ασκιά, γιατί το καινούργιο κρασί θα κάνει τα ασκιά να σκάσουν, κι έτσι κι αυτό θα χυθεί και τα ασκιά θα καταστραφούν. Πρέπει, λοιπόν, το καινούργιο κρασί να μπαίνει σε καινούργια, και έτσι θα διατηρούνται και τα δύο. Επίσης, κανένας που πίνει παλιό κρασί δε θέλει αμέσως καινούργιο, γιατί κρίνει ότι το παλιό είναι καλύτερο.

Η τήρηση του Σαββάτου

Το δεύτερο Σάββατο μετά το πρώτο Πάσχα, συνέβη να περνάει ο Ιησούς, μέσα από σπαρμένα χωράφια. Οι μαθητές του έκοβαν στάχυα, τα έτριβαν με τα χέρια και έτρωγαν τους σπόρους. Κάποιοι Φαρισαίοι τότε τους είπαν:

-Γιατί κάνετε κάτι που δεν επιτρέπεται από το νόμο να γίνεται το Σάββατο;

Κι ο Ιησούς απάντησε:

-Ούτε κι αυτό δεν το διαβάσατε στην Γραφή, που έκανε ο Δαβίδ όταν πείνασαν αυτός και οι σύντροφοί του; Μπήκε στο ναό του Θεού, πήρε κι έφαγε κι έδωσε και στους άντρες του τους άρτους της προθέσεως, που δεν επιτρέπεται από τον νόμο να φάνε παρά μόνο οι ιερείς.

Και τους είπε καταλήγοντας:

-Ο Υιός τους Ανθρώπου εξουσιάζει και το Σάββατο.

Μακαρισμοί και ταλανισμοί

Τότε ο Ιησούς στράφηκε προς τους μαθητές του και τους είπε:

-Μακάριοι εσείς οι φτωχοί, γιατί δική σας είναι η βασιλεία του Θεού.
 Μακάριοι εσείς που τώρα πεινάτε, γιατί θα σας χορτάσει ο Θεός.
 Μακάριοι  εσείς που τώρα κλαίτε, γιατί θα χαρείτε.
 Μακάριοι είστε, άμα σας μισήσουν οι άνθρωποι και σας χλευάσουν και δυσφημίσουν το όνομα σας εξαιτίας του Υιού του Ανθρώπου. Χαρείτε όταν συμβεί αυτό, κι από χαρά σκιρτήστε γιατί ο Θεός  θα σας ανταμείψει με το παραπάνω στον ουρανό. Τα ίδια έκαναν και οι πρόγονοί τους στους προφήτες.

Αλίμονο όμως σ’ εσάς τους πλούσιους, γιατί την αμοιβή σας την έχετε πάρει ήδη σ’ αυτό τον κόσμο.
Αλίμονο σ’ εσάς που είστε χορτάτοι , γιατί θα πεινάσετε.
Αλίμονο σ’ εσάς που τώρα γελάτε, γιατί θα θρηνήσετε και θα κλάψετε.
Αλίμονο αν όλοι ο άνθρωποι σας επαινούν, γιατί το ίδιο έκαναν  κι οι πρόγονοί τους στους ψευδοπροφήτες.

Αγαπάτε τους εχθρούς σας

Σ’ εσάς όμως που μ’ ακούτε λέω:

 -Αγαπάτε τους εχθρούς σας, ευεργετείτε όσους σας μισούν δίνετε ευχές σ’ όσους σας δίνουν κατάρες, προσεύχεστε γι αυτούς που σας κακομεταχειρίζονται.
Σ’ όποιον σε χαστουκίζει στο μάγουλο, γύριζε και το άλλο κι αν κάποιος σου πάρει το πανωφόρι, μην τον εμποδίσεις να πάρει και το πουκάμισο. Σ’ όποιον σου ζητάει κάτι δίνε το, κι αν κάποιος σου πάρει αυτό που σου ανήκει, μη ζητάς να σου το επιστρέψει. Όπως θέλετε να σας συμπεριφέρονται οι άνθρωποι έτσι ακριβώς να συμπεριφέρεστε κι εσείς σ’ αυτούς. Γιατί, αν αγαπάτε αυτούς που σας αγαπούν, ποια εύνοια περιμένετε από το Θεό; Αφού και οι αμαρτωλοί αγαπούν αυτούς που τους αγαπούν. Κι αν κάνετε καλό σ’ αυτούς που σαν κάνουν καλό, ποια εύνοια περιμένετε από το Θεό; Και οι αμαρτωλοί δανείζουν στους ομοίους τους για να πάρουν πίσω.
Αντίθετα, εσείς ν’ αγαπάτε τους εχθρούς σας, να κάνετε το καλό και να δανείζετε, χωρίς να περιμένετε να πάρετε πίσω τίποτα. Έτσι, ο Θεός που είναι καλός ακόμα και με το παραπάνω και θα σας κάνει παιδιά του. Να είστε λοιπόν σπλαχνικοί, όπως σπλαχνικός είναι κι ο Θεός Πατέρας σας.

Κρίση και κατάκριση

-Μην κρίνετε τους συνανθρώπους σας, για να μην σας κρίνει κι εσάς ο Θεός. Μην τους καταδικάζετε, για να μην σας καταδικάσει κι εσάς ο Θεός. Συγχωρείτε, για να σας συγχωρήσει κι εσάς ο Θεός. Δίνετε, για να σας δώσει κι εσάς ο Θεός. Η δωρεά του θα είναι πλούσια, άφθονη, τέλεια και ξέχειλη για τι ό,τι μέτρο χρησιμοποιείτε για τους άλλους, το ίδιο μέτρο θα χρησιμοποιήσει και για σας ο Θεός. 

Επίσης τους είπε ο Ιησούς και μια παρομοίωση:

-Μπορεί ένας τυφλός να οδηγήσει έναν τυφλό; Δεν θα πέσουν κι οι δυο στο χαντάκι; Ένας μαθητής δεν μπορεί να είναι πίσω από το δάσκαλο του όποιος όμως καταρτιστεί τέλεια, μπορεί να φτάσει το δάσκαλό του.

– Γιατί βλέπεις το σκουπιδάκι στο μάτι του αδερφού σου και δε νιώθεις ολόκληρο δοκάρι που είναι στο δικό σου μάτι; Πως μπορείς να λες στον αδερφό σου “αδερφέ, άφησε να βγάλω το σκουπιδάκι από το μάτι σου”, όταν εσύ ο ίδιος δε βλέπεις ολόκληρο δοκάρι στο μάτι σου; Υποκριτή! Βγάλε πρώτα από το μάτι σου το δοκάρι και τότε θα δεις καθαρά και θα μπορέσεις να βγάλεις το σκουπιδάκι από το μάτι του αδερφού σου.

Το κριτήριο της καλοσύνης

“Ένα καλό δέντρο δεν κάνει άχρηστο καρπό, ούτε πάλι ένα άχρηστο δέντρο μπορεί να κάνει καλό καρπό. Κάθε δέντρο αναγνωρίζεται από τον καρπό που παράγει. Δε μαζεύουμε σύκα απ’ τ’ αγκάθια ούτε τρυγάμε σταφύλια από το βάτα. Ο καλός άνθρωπος βγάζει το καλό από το αγαθό απόθεμα της καρδιάς του, κι ο κακός από το κακό απόθεμα της καρδιάς του βγάζει το κακό. Γιατί, το στόμα του ανθρώπου μιλάει από το περίσσευμα της καρδιάς.”

Η αξία της εφαρμογής των λόγων του Θεού

“Γιατί με προσφωνείτε “Κύριε, Κύριε” και δεν εφαρμόζετε αυτά που σας λέω; Όποιος έρχεται σ’ εμένα κι ακούει τα λόγια μου και τα εφαρμόζει, θα σας δείξω με ποιον μοιάζει:
Μοιάζει με έναν που για να χτίσει το σπίτι του, έσκαψε βαθιά, κι έβαλε τα θεμέλια πάνω στο βράχο. Αντίθετα, αυτός που ακούει τα λόγια μου και δεν τα εφαρμόζει, μοιάζει με έναν, που έχτισε το σπίτι του πάνω στο χώμα, χωρίς θεμέλια. Μόλις έπεσαν ποτάμι τα νερά πάνω στο σπίτι, γκρεμίστηκε και η ζημιά που έπαθε ήταν μεγάλη.”

Ο Ιησούς και ο Ιωάννης ο Βαπτιστής

Οι μαθητές του Ιωάννη του Βαπτιστή τον πληροφόρησαν για όλα όσα συνέβησαν. Τότε ο Ιωάννης φώναξε δύο από τους μαθητές του και τους έστειλε να ρωτήσουν τον Ιησού:

-Εσύ είσαι ο Μεσσίας που είναι να έρθει ή να περιμένουμε κανένα άλλο;

Αυτοί πήγαν στον Ιησού και του είπαν:

-Ο Ιωάννης ο Βαπτιστής μας έστειλε σ’ εσένα και ρωτάει αν εσύ είσαι ο Μεσσίας που πρόκειται να έρθει ή να περιμένουμε άλλον.

Εκείνη τη ώρα ο Ιησούς είχε γιατρέψει πολλούς αρρώστους, βαριά ασθενείς και δαιμονισμένους και χάρισε το φως σε πολλούς τυφλούς. Έτσι γύρισε και τους είπε:

-Να πάτε να πείτε στον Ιωάννη αυτά που είδατε κι ακούσατε:

Τυφλοί ξαναβλέπουν, κουτσοί περπατούν,
λεπροί καθαρίζονται, κουφοί ακούν,
νεκροί ανασταίνονται, φτωχοί ακούνε
το χαρμόσυνο άγγελμα.

Και μακάριος είναι όποιος δε χάσει την εμπιστοσύνη σου σ’ εμένα.

Όταν έφυγαν οι μαθητές του Ιωάννη, ο Ιησούς άρχισε να μιλάει στον κόσμο για τον Ιωάννη:

-Τι βγήκατε να δείτε στην έρημο; Ένα καλάμι που το πάει πέρα δώθε ο άνεμος; Ή μήπως βγήκατε να δείτε κανέναν ντυμένο με πολυτελή ρούχα; Όσοι φοράνε λαμπρά ρούχα και ζουν με απολαύσεις βρίσκονται στ’ ανάκτορα. Τι βγήκατε λοιπόν να δείτε; Έναν προφήτη, δεν είν’ έτσι; Ναι, σας βεβαιώνω μάλιστα πως αυτός είναι περισσότερο από προφήτης. Είναι αυτός για τον οποίο λέει η Γραφή:

Εγώ στέλνω τον αγγελιοφόρο μου
πριν από σένα,
για να προετοιμάσει το δρόμο σου.

Σας βεβαιώνω πως μάνα δε γέννησε ως τώρα προφήτη πιο μεγάλο από τον Ιωάννη το Βαπτιστή ο πιο μικρός όμως στη βασιλεία του Θεού είναι μεγαλύτερος του. (όλος ο κόσμος, που είχε ακούσει το κήρυγμα του Ιωάννη, ακόμη και οι τελώνες βαφτίστηκαν απ’ αυτόν, γιατί πίστεψαν πως τον είχε στείλει ο Θεός. Αντίθετα, οι Φαρισαίοι και οι νομοδιδάσκαλοι, με το να μη βαφτιστούν από τον Ιωάννη, αρνήθηκαν αυτό που ήθελε ο Θεός γι’ αυτούς).

Με τι λοιπόν, να παρομοιάσω τη σημερινή γενιά των ανθρώπων; Με τι μοιάζουν; Μοιάζουν με τα παιδιά που κάθονται στην αγορά, και η ομάδα φωνάζει στην άλλη και λέει: “σας παίξαμε με τη φλογέρα χαρούμενα τραγούδια, μα εσείς δεν κλάψατε”. Το ίδιο κάνατε κι εσείς: ήρθε ο Ιωάννης ο Βαπτιστής που δεν έτρωγε φαΐ και δεν έπινε κρασί, και τον βγάλατε δαιμονισμένο. Ήρθε ο Υιός του Ανθρώπου, που τρώει και πίνει και λέτε “φαγάς και οινοπότης είν’ αυτός, που κάνει παρέα με τελώνες και αμαρτωλούς”. Και όμως, η σοφία του Θεού δικαιώθηκε στο πρόσωπο όλων τω απεσταλμένων της!

Ο Ιησούς συγχωρεί μια αμαρτωλή γυναίκα

Κάποιος Φαρισαίος προσκάλεσε τον Ιησού σε γεύμα. Ο Ιησούς μπήκε στο σπίτι του Φαρισαίου και κάθισε στο τραπέζι. Στην πόλη ήταν κάποια αμαρτωλή γυναίκα όταν άκουσε ότι ο Ιησούς γευματίζει στο σπίτι του Φαρισαίου, έφερε ένα αλαβάστρινο δοχείο με μύρο, στάθηκε πίσω κοντά στα πόδια του και κλαίγοντας  τα έβρεχε με τα δάκρυα της και τα σκούπιζε με τα μαλλιά της τα φιλούσε και τα άλειφε με το μύρο.

Όταν το είδε αυτό ο Φαρισαίος που τον είχε προσκαλέσει, είπε από μέσα του: “Αν ο άνθρωπος αυτός ήταν προφήτης, θα γνώριζε ποια τι είδους γυναίκα είναι αυτή που τον αγγίζει γιατί είναι αμαρτωλή”. Ο Ιησούς απάντησε σ’ αυτές τις σκέψεις του και του είπε: “Σίμων, έχω κάτι να σου πω”. “Πες μου Διδάσκαλε”, είπε εκείνος. “Δύο άνθρωποι χρωστούσαν λεφτά σε κάποιον δανειστή ο ένας πεντακόσια δηνάρια κι ο άλλος πενήντα. Επειδή όμως δεν είχαν να τα επιστρέψουν, τα χάρισε και στους δύο. Πες μας λοιπόν, ποιος από τους δύο θα του χρωστάει μεγαλύτερη ευγνωμοσύνη;” Ο Σιμών αποκρίθηκε: “Νομίζω εκείνος στον οποίο χάρισε περισσότερα”. “Ορθά έκρινες” του είπε ο Ιησούς και ρίχνοντας τη ματιά του στη γυναίκα του είπε: “Βλέπεις ετούτη τη γυναίκα; Όταν μπήκα στο σπίτι σου, δε μου έπλυνες με νερό τα πόδια. Αυτή, αντίθετα, με δάκρυα μού έπλυνε τα πόδια και μου τα σκούπισε με τα μαλλιά της. Ένα φίλημα δε μου ‘δωσες ενώ αυτή, από τη στιγμή που μπήκε, δεν έπαψε να μου φιλάει τα πόδια. Το κεφάλι μου δεν μου το άλειψες με λάδι, ενώ αυτή μου άλειψε με μύρο τα πόδια. Γι’ αυτό, λοιπόν, σε βεβαιώνω πως οι πολλές της αμαρτίες συγχωρήθηκαν, όπως δείχνει η πολλή ευγνωμοσύνη της. Σ’ όποιον συγχωρούνται λίγες αμαρτίες, αυτός δείχνει λίγη ευγνωμοσύνη”. Και στη γυναίκα είπε: “Οι αμαρτίες σου συγχωρήθηκαν”. Όσοι κάθονταν μαζί με τον Ιησού στο τραπέζι άρχισαν να λένε μεταξύ τους: “Ποιος είναι αυτός που ακόμη και αμαρτίες συγχωρεί;”

Μετά ο Ιησούς είπε στη γυναίκα: “Η πίστη σου σε έσωσε πήγαινε στο καλό”.

Οι γυναίκες που υπηρετούσαν τον Ιησού

Λίγον καιρό αργότερα ο Ιησούς περιόδευε από πόλη σε πόλη και από χωριό σε χωριό, κηρύττοντας και φέρνοντας το χαρμόσυνο άγγελμα της βασιλείας του Θεού. Μαζί του ήταν και οι δώδεκα μαθητές του, καθώς και μερικές γυναίκες, που είχαν θεραπευτεί από αρρώστιες και βάσανα, από δαιμονικά πνεύματα και ασθένειες. Αυτές ήταν η Μαρία, που ονομαζόταν Μαγδαληνή, απ’ την οποία ο Ιησούς είχε βγάλει εφτά δαιμόνια, η Ιωάννα η γυναίκα του Χουζά, αξιωματούχου του Ηρώδη, η Σουσάννα και άλλες πολλές που χρησιμοποιούσαν τα υπάρχοντα τους για να υπηρετούν τον Ιησού.

Το λυχνάρι και ο λυχνοστάτης

“κανένας όταν ανάβει το λυχνάρι δεν το καλύπτει με κάποιος σκεύος ούτε το βάζει κάτω απ’ το κρεβάτι. Το τοποθετεί πάνω στο λυχνοστάτη, για να βλέπουν το φως όσοι μπαίνουν στο σπίτι. Δεν υπάρχει τίποτε κρυφό που δε θα γίνει φανερό και τίποτε μυστικό που δε θα  μαθευτεί και δε θα έρθει στο φως. Προσέξτε λοιπόν καλά αυτά που ακούτε, γιατί όποιος έχει θα του δοθεί, και όποιος δεν έχει, κι αυτό που νομίζει ότι έχει θα του αφαιρεθεί”.

Η μητέρα και τα αδέρφια του Ιησού

Ήρθαν τότε να συναντήσουν τον Ιησού η μητέρα του και τ’ αδέρφια του, δεν μπορούσαν όμως να τον πλησιάσουν από τον πολύ κόσμο. Τον ειδοποίησαν λοιπόν: “Η μητέρα σου και τ’ αδέρφια σου στέκονται έξω και θέλουν να σε δουν”. Εκείνος τους αποκρίθηκε και τους είπε: “Μητέρα μου και αδέρφια μου είναι αυτοί εδώ που ακούνε το λόγο του Θεού και τον εφαρμόζουν”.

Ο σταυρός του αληθινού μαθητή

Ο Ιησούς έλεγε σε όλους: “Όποιος θέλει να με ακολουθήσει, ας απαρνηθεί τον εαυτό του κι ας σηκώνει κάθε μέρα το σταυρό του κι ας με ακολουθεί, γιατί όποιος θέλει να σώσει τη ζωή του θα τη χάσει, όποιος όμως χάσει τη ζωή του εξαιτίας μου, αυτός θα τη σώσει. Τι ωφελείται ο άνθρωπος άμα κερδίσει όλον τον κόσμο, χάσει όμως τον εαυτό του ή καταστραφεί; Όποιος ντραπεί για εμένα και για τη διδασκαλία μου, θα ντραπεί γι’ αυτόν και ο Υιός του Ανθρώπου, όταν έρθει η λαμπρότητα του και τη λαμπρότητα του Πατέρα του και των αγίων αγγέλων. Σας βεβαιώνω πως υπάρχουν μερικοί ανάμεσα σ’ αυτούς που βρίσκονται εδώ, οι οποίοι δε θα γευτούν το θάνατο, πριν δουν τη βασιλεία του Θεού”.

Που είναι ο ανώτερος

Άρχισε τότε μια συζήτηση μεταξύ των μαθητών για το ποιος ήταν ο ανώτερος ανάμεσά τους. Ο Ιησούς που κατάλαβε τις σκέψεις τους, πήρε ένα παιδί, το έβαλε να σταθεί μπροστά του και του είπε: “Όποιος δεχτεί αυτό το παιδάκι στο όνομά μου, δέχεται εμένα και τον ίδιο κι όποιος δεχτεί εμένα, δέχεται αυτόν μ’ έστειλε στον κόσμο εκείνος που είναι ο πιο ταπεινός μεταξύ όλων σας, αυτός είναι ο ανώτερος”.

Όποιος δεν είναι εναντίον σας είναι μαζί σας

Ο Ιωάννης του είπε: “Διδάσκαλε, είδαμε κάποιον που έδιωχνε δαιμόνια επικαλούμενος το όνομά σου και τον εμποδίσαμε, γιατί δεν είναι δικός μας”. Ο Ιησούς του απάντησε: “Μην τον εμποδίζετε, γιατί αυτός δεν είναι εναντίον σας. Όποιος δεν είναι εναντίον σας είναι με το μέρος σας”.

Ο Ιησούς επισκέπτεται τη Μάρθα και τη Μαρία

Καθώς πορευόταν με τους μαθητές του ο Ιησούς, μπήκε σ’ ένα χωριό, και τον υποδέχτηκε σπίτι της κάποια γυναίκα που την έλεγαν Μάρθα. Αυτή είχε μια αδερφή που ονομαζόταν Μαρία, κι η οποία κάθισε στα πόδια του Ιησού και άκουγε τη διδασκαλία του. Αντίθετα, η Μάρθα δούλευε ασταμάτητα για να τους περιποιηθεί. Πήγε λοιπόν στον Ιησού και του είπε: “Κύριε, δε νοιάζεσαι που η αδερφή μου με άφησε μόνη να σε περιποιούμαι; Πες της, λοιπόν, να με βοηθήσει”. Ο Ιησούς της αποκρίθηκε: “Μάρθα, Μάρθα, ασχολείσαι κι αγωνιάς για πολλά πράγματα, ενώ ένα μόνο χρειάζεται. Αυτό διάλεξε η Μαρία, και δεν πρόκειται να της το αφαιρέσει κανείς”.

Η διδασκαλία του Ιησού για την προσευχή

Κάποτε ο Ιησούς προσευχόταν σ’ έναν τόπο. Όταν τελείωσε, ένας από τους μαθητές του του είπε: “Κύριε, δίδαξε μας πώς να προσευχόμαστε, όπως κι ο Ιωάννης δίδαξε τους μαθητές του”. Κι ο Ιησούς τους είπε: “Όταν προσεύχεστε να λέτε:
Πατέρα μας,
που βρίσκεσαι στους ουρανούς,
κάνε να σε δοξάσουν όλοι ως Θεό,
κάνε να έρθει η βασιλεία σου,
και από τους ανθρώπους
όπως γίνεται από τις ουράνιες δυνάμεις.
Δίνε μας κάθε μέρα το απαραίτητο για την ζωή μας άρτο.
Συγχώρησε τις αμαρτίες μας,
γιατί κι εμείς συγχωρούμε όλους όσοι μας φταίνε.
Και μη μας αφήσεις να πέσουμε σε πειρασμό,
αλλά γλίτωσε μας από τον πονηρό”

“Φανταστείτε”, συνέχισε, “πως κάποιος από σας πάει τα μεσάνυχτα στο σπίτι του φίλου του και του λέει: “φίλε, δάνεισε μου τρία ψωμιά, γιατί κάποιος φίλος μου ταξιδιώτης ήπιε σπίτι μου και δεν έχω τίποτε να του προσφέρω να φάει”. Εκείνος του απαντάει από μέσα: “μη μ’ ενοχλείς έχω πια κλειδώσει την πόρτα, και τα παιδιά μου κι εγώ είμαστε στο κρεβάτι δεν μπορώ να σηκωθώ και να σου δώσω” σας βεβαιώνω πως κι αν ακόμη δεν τον εξυπηρετήσει επειδή είναι φίλος του, για την αναίδεια του θα σηκωθεί και θα του δώσει ό,τι χρειάζεται”.
Σας λέω λοιπόν: “ζητάτε και θα σας δοθεί, ψάχνετε και θα βρείτε, χτυπάτε την πόρτα και θα σας ανοιχτεί. Όποιος ζητάει παίρνει, όποιος ψάχνει βρίσκει, κι όποιος χτυπάει του ανοίγεται. Ποιος πατέρας από σας, όταν του ζητήσει ο γιος του ψωμί, θα του δώσει πέτρα; ή όταν του ζητήσει ψάρι, θα του δώσει φίδι αντί για ψάρι; Ή αν του ζητήσει αυγό θα του δώσει σκορπιό; Αν λοιπόν εσείς, παρ’ όλο που είστε αμαρτωλοί, ξέρετε να δίνετε καλά πράγματα στα παιδιά σας, πολύ περισσότερο ο ουράνιος Πατέρας θα δώσει το Άγιο Πνεύμα σε όσους του το ζητούν”.

Η επιστροφή του δαιμονικού πνεύματος

“Όταν το δαιμονικό πνεύμα βγει από τον άνθρωπο, περνάει από ξερούς τόπους ψάχνοντας να βγει κάπου να ξεκουραστεί, μα δε βρίσκει. Τότε λέει: “θα γυρίσω ξανά στην κατοικία μου απ’ όπου έφυγα”. Έρχεται και τη βρίσκει σκουπισμένη και στολισμένη. Τότε πηγαίνει και παίρνει άλλα εφτά πνεύματα, πιο πονηρά από το ίδιο, και μπαίνουν και κατοικούν εκεί. Έτσι, η τελευταία κατάσταση του ανθρώπου εκείνου γίνεται χειρότερη από την προηγούμενη”.

Χαρά σ ’εκείνους που τηρούν το λόγο του Θεού

Ενώ έλεγε αυτά ο Ιησούς, κάποια γυναίκα από το πλήθος έβγαλε μια δυνατή φωνή και του είπε: “Χαρά στη μάνα που σε γέννησε και σε θήλασε!” Κι εκείνος είπε: “Πιο πολύ χαρά σ’ εκείνους που ακούν το λόγο του Θεού και τον εφαρμόζουν!”

Το σημάδι του Ιωνά

Όταν το πλήθος πύκνωσε, ο Ιησούς άρχισε να λέει: “Η σημερινή γενιά των ανθρώπων είναι πονηρή ζητάει σημάδι θαυματουργικό, αλλά σημάδι δε θα της δοθεί εκτός από κείνο του προφήτη Ιωνά. Όπως ο Ιωνάς ήταν σημάδι για τους Νινευίτες, έτσι θα είναι κι ο Υιός του Ανθρώπου σημάδι για την σημερινή γενιά.  Η βασίλισσα του Νότου θα αναστηθεί κατά την τελική κρίση μαζί με τους ανθρώπους της σημερινής γενιάς και θα τους κατηγορήσει, γιατί εκείνη ήρθε από την άλλη άκρη του κόσμου για ν’ ακούσει τη σοφία του Σολομώντα. Κι όμως εδώ υπάρχει κάποιος μεγαλύτερος από τον Σολομώντα. Οι κάτοικοι της Νινευή θ’ αναστηθούν κατά την τελική κρίση μαζί με τη σημερινή γενιά και θα την κατηγορήσουν, γιατί εκείνοι μετανόησαν όταν άκουσαν το κήρυγμα του Ιωνά. Κι όμως εδώ υπάρχει κάποιος μεγαλύτερος από τον Ιωνά”.

Το λυχνάρι του σώματος

“Όταν ανάβει κανείς ένα λυχνάρι, δεν το βάζει σε κάποιο κρυφό μέρος ούτε κάτω από το δοχείο με το οποίο μετράνε το σιτάρι, αλλά το λυχνοστάτη, ώστε όλοι όσοι μπαίνουν στο σπίτι να μπορούν να δουν. Το λυχνάρι του σώματος είναι τα μάτια. Αν, λοιπόν, τα μάτια σου είναι γερά, όλο το σώμα θα είναι φωτεινό αν όμως είναι χαλασμένα, τότε και όλο το σώμα σου θα είναι σκοτεινό. Πρόσεχε, λοιπόν, μη μεταβληθεί το φως που έχεις σε σκοτάδι. Γιατί αν ολόκληρο το σώμα σου είναι φωτεινό χωρίς κανένα σκοτεινό μέρος, τότε θα φωτίζει γύρω του πραγματικά, όπως το λυχνάρι φωτίζει με τη λάμψη του”.

Προσέχετε την υποκρισία

Στο μεταξύ είχε μαζευτεί πλήθος κόσμου, έτσι που ο ένας να πατάει πάνω στο άλλο. Τότε ο Ιησούς, άρχισε να λέει πρώτα στους μαθητές του: “Προσέχετε απ’ το προζύμι των Φαρισαίων, που είναι η υποκρισία τους. Δεν υπάρχει τίποτε σκεπασμένο που δε θα ξεσκεπαστεί, και τίποτε κρυφό που δε θα μαθευτεί. Ό,τι λοιπόν, λέτε στο σκοτάδι θα ακουστεί στο φως, κι ό,τι ψιθυρίζετε σε κλειστό χώρο θα ανακοινωθεί στα φανερά”.

Ομολογείτε χωρίς φόβο

“Σ’ εσάς όμως, φίλοι μου, λέω: Μη φοβηθείτε αυτούς που σκοτώνουν το σώμα και ύστερα δεν μπορούν τίποτα περισσότερο να κάνουν. Να σας πω ποιον να φοβηθείτε: το Θεό, που έχει την εξουσία να σας ρίξει στην κόλαση μετά το φυσικό θάνατο. Σας βεβαιώνω πως αυτόν πρέπει να φοβάστε. Τα πέντε σπουργίτια δεν πουλιούνται για δύο μόνο ασσάρια; Κι όμως ο Θεός ούτε ένα απ’ αυτά δεν ξεχνάει. Ο Θεός έχει μετρημένες ακόμα και τις τρίχες της κεφαλής σας. Μη φοβάστε, λοιπόν, γιατί αξίζετε περισσότερο από πολλά σπουργίτια”.
“Σας βεβαιώνω πως όποιος ομολογήσει μπροστά στους ανθρώπους ότι ανήκει σ’ εμένα, το ίδιο θα κάνει γι’ αυτόν και ο Υιός του Ανθρώπου κατά την τελική κρίση, μπροστά στους αγγέλους του Θεού. Όποιος όμως με απαρνηθεί μπροστά στους ανθρώπους, θα τον απαρνηθεί και ο Υιός του ανθρώπου μπροστά στους αγγέλους του Θεού, κατά την τελική κρίση.
Όποιος μιλήσει προσβλητικά κατά του Υιού του Ανθρώπου, ο Θεός θα τον συγχωρήσει. Όταν σας οδηγήσουν μπροστά στις συναγωγές ή στις πολιτικές αρχές, μην αγωνιάτε για το πώς θα απολογηθείτε ή τι θα πείτε, γιατί το Άγιο Πνεύμα θα σας φωτίσει εκείνη τη στιγμή τι θα πρέπει να πείτε”.

Εμπιστευτείτε τον εαυτό σας στο Θεό

Είπε τότε ο Ιησούς στους μαθητές του: “Γι’ αυτό σας λέω να μην αγωνιάτε για τη ζωή σας τι θα φάτε και για το σώμα σας τι θα ντυθείτε. Η ζωή σας είναι σπουδαιότερη από το φαγητό, και το σώμα σας από τα ρούχα. Παρατηρήστε τα κοράκια: ούτε σπέρνουν ούτε θερίζουν, και δεν έχουν ούτε κελάρι ούτε αποθήκη κι όμως ο Θεός τα τρέφει. Εσείς αξίζετε πολύ περισσότερο από τα πουλιά. Ποιος από σας μπορεί με τις φροντίδες του να προσθέσει έναν πήχη στο ανάστημα του; Αν, λοιπόν, δεν έχετε τη δυνατότητα να πετύχετε ούτε τόσο λίγο, γιατί αγωνιάτε για τα υπόλοιπα; Παρατηρήστε τα κρίνα πως μεγαλώνουν, δεν κοπιάζουν ούτε γνέθουν κι όμως σας βεβαιώνω πως ούτε ο Σολομών σ’όλη του τη μεγαλοπρέπεια δεν ντυνόταν όπως ένα απ’ αυτά. Κι αν ο Θεός ντύνει έτσι το αγριόχορτο, που σήμερα υπάρχει κι αύριο το ρίχνουν στη φωτιά, σκεφτείτε, ολιγόπιστοι, πόσο περισσότερο θα φροντίσει για εσάς! Μη σας απασχολεί, λοιπόν, τι θα φάτε και τι θα πιείτε, και μη σας πιάνει άγχος. Για όλα αυτά αγωνιούν όσοι δεν εμπιστεύονται το Θεό. Ο Πατέρας σας όμως ξέρει καλά ότι έχετε ανάγκη απ’ αυτά. “Εσείς να επιζητείτε μόνο τη βασιλεία του Θεού, κι όλα αυτά θ’ ακολουθήσουν.”
Μη φοβάσαι, μικρό μου ποίμνιο. Σ’ εσάς ευαρεστήθηκε ο Πατέρας σας να δώσει τη βασιλεία του. Πουλήστε τα υπάρχοντά σας και δώστε τα χρήματα στους φτωχούς. Αποκτήστε πορτοφόλια που δεν παλιώνουν, πλούτη μόνιμα στον κόσμο του Θεού, όπου ούτε κλέφτης τα αγγίζει ούτε σκόρος τα καταστρέφει. Γιατί όπου είναι τα πλούτη σας εκεί θα είναι και η καρδιά σας”.

Ο Ιησούς αιτία διαιρέσεων

“Φωτιά ήρθα να βάλω στη γη και τι άλλο θέλω να έχει κιόλας ανάψει! Έχω όμως να περάσω μια δοκιμασία και με κατέχει ανυπομονησία ωσότου την υποστώ! Νομίζετε πως ήρθα για να επιβάλω αναγκαστική ομόνοια μεταξύ των ανθρώπων; Κάθε άλλο σας βεβαιώνω πως ο ερχομός μου θα φέρει διαιρέσεις. Από τώρα και στο εξής μία οικογένεια με πέντε μέλη θα χωριστεί σε δύο παρατάξεις: τρεις εναντίον δύο και δύο εναντίον τριών. Ο πατέρας θα είναι αντίθετος με το γιο του κι ο γιος με τον πατέρα του, η μάνα με την κόρη της κι η κόρη με την μάνα της, η πεθερά με τη νύφη της κι η νύφη με την πεθερά της”.

Η ερμηνεία των καιρών

Έλεγε ακόμη ο Ιησούς στα πλήθη: “Όταν δείτε τα σύννεφα να έρχονται από τη δύση, αμέσως λέτε πως έρχεται βροχή, κι έτσι γίνεται. Κι όταν φυσάει νοτιάς, λέτε πως θ’ ακολουθήσει καύσωνας, κι έτσι γίνεται. Υποκριτές! Τα σημάδια του ουρανού και της γης ξέρετε να τα διακρίνετε. Πως δεν ξέρετε να διακρίνετε τα σημάδια των καιρών;”

Λύνετε τις διαφορές σας γρήγορα

“Γιατί δεν κρίνετε κι από μόνοι σας ποιο είναι το σωστό; Όταν για παράδειγμα, πηγαίνεις με τον αντίδικό σου στο δικαστή, φρόντισε όσο βρίσκεσαι ακόμη στο δρόμο να συμφιλιωθείς μαζί του, γιατί αλλιώς, αν σε πάει στο δικαστή, ο δικαστής θα σε παραδώσει στο δεσμοφύλακα και ο δεσμοφύλακας θα σε κλείσει στη φυλακή. Να ξέρεις πως δεν πρόκειται να βγεις από ‘κει, αν δεν επιστρέψεις και το τελευταίο λεπτό”.

Προτροπή για μετάνοια

Εκείνο τον καιρό πήγαν στον Ιησού μερικοί και του αφηγήθηκαν για τους Γαλιλαίους, τους οποίους σκότωσε ο Πιλάτος την ώρα που πρόσφεραν θυσία, κι έτσι το αίμα τους ανακατεύτηκε με το αίμα των ζώων που θυσιάζονταν. Ο Ιησούς τους είπε: “Νομίζετε ότι αυτοί οι Γαλιλαίοι, επειδή τα ’παθαν αυτά, ήταν πιο αμαρτωλοί από όλους τους άλλους Γαλιλαίους; Σας βεβαιώνω πως όχι αν όμως δε μετανοήσετε, θα χαθείτε όλοι σας με τον ίδιο τρόπο. Ή μήπως νομίζετε ότι εκείνοι οι δεκαοχτώ, που έπεσε πάνω του ο πύργος στο Σιλωάμ και τους σκότωσε, ήταν χειρότεροι από όλους τους ανθρώπους που κατοικούν στην Ιερουσαλήμ; Σας βεβαιώνω πως όχι αν όμως δεν μετανοήσετε όλοι θα χαθείτε κατά τον ίδιο τρόπο”.

Η στενή πύλη

Καθώς ο Ιησούς πήγαινε στα Ιεροσόλυμα, περνούσε μέσα από πόλεις και χωριά διδάσκοντας. Κάποιος τον ρώτησε: “Κύριε, είναι λίγοι αυτοί που θα σωθούν;” Εκείνος τους απάντησε: “εσείς αγωνιστείτε να μπείτε από τη στενή πύλη, γιατί σας βεβαιώνω πως πολλοί θα θελήσουν να μπουν και δε θα μπορέσουν. Όταν έρθει η ώρα, θα σηκωθεί ο οικοδεσπότης και θα μανταλώσει την πόρτα κι εσείς θα σταθείτε απ’ έξω και θ’ αρχίσετε να χτυπάτε λέγοντας “Κύριε, άνοιξε μας”. Τότε εκείνος θα σας απαντήσει: “δε σας ξέρω από που είστε”. Τότε θα αρχίσετε να λέτε: “εμείς φάγαμε και ήπιαμε μαζί σου, και μας δίδαξες στις πλατείες μας” κι εκείνος θα σας πει: “σας λέω, δε σας ξέρω από πού είστε φύγετε από κοντά μου όλοι εσείς οι εργάτες του κακού”. Εκεί θα κλαίτε και θα τρίζετε τα δόντια σας, όταν θα δείτε τον Αβραάμ, τον Ισαάκ, τον Ιάκωβο και όλους τους προφήτες στη βασιλεία του Θεού, κι εσάς να σας πετάνε έξω. Θα έρθουν άνθρωποι από την ανατολή και τη δύση, απ’ το βορρά και το νότο και θα καθίσουν στο τραπέζι της βασιλείας του Θεού. Και υπάρχουν πολλοί που τώρα είναι τελευταίοι αλλά τότε θα είναι πρώτοι και πρώτοι που θα είναι τελευταίοι.

Οι απαιτήσεις του Ιησού από τους πιστούς

Μαζί με τον Ιησού βάδιζε πολύ λαός, κι εκείνος στράφηκε και τους είπε: “Αν κάποιος έρχεται κοντά μου και δεν απαρνιέται τον πατέρα του και τη μάνα του, τη γυναίκα του και τα παιδιά του, τους αδερφούς και τις αδερφές του, ακόμη και την ίδια του τη ζωή, δεν μπορεί να είναι μαθητής μου. Όποιος δεν σηκώνει το σταυρό του και δε με ακολουθεί, δεν μπορεί να είναι μαθητής μου. Όποιος δεν σηκώνει το σταυρό του και δε με ακολουθεί, δεν μπορεί να είναι μαθητής μου. Ποιος από σας που θέλει να χτίσει έναν πύργο δε θα καθίσει πρώτα να υπολογίσει τη δαπάνη, για να δει αν του φτάνουν τα χρήματα να τον τελειώσει; Κι αυτό, ώστε όταν βάλει το θεμέλιο και δεν μπορεί να τελειώσει, το έργο, να μην μπορούν να αρχίσουν όλοι όσοι τον βλέπουν να τον κοροϊδεύουν και να λένε ότι αυτός ο άνθρωπος άρχισε να χτίζει αλλά δεν μπόρεσε να τελειώσει. Ποιος βασιλιάς πάλι, ξεκινάει να κάνει πόλεμο με άλλον βασιλιά χωρίς πρώτα να καθίσει να σκεφτεί αν μπορεί με δέκα χιλιάδες άντρες να αντιμετωπίσουν αυτόν που του επιτίθεται με είκοσι χιλιάδες; Αν δεν μπορεί, στέλνει μεσολαβητές όταν ακόμη ο άλλος είναι μακριά, και ζητάει διαπραγματεύσεις για ειρήνη. Έτσι, λοιπόν, κανείς από σας δεν μπορεί να είναι μαθητής μου αν δεν απαρνηθεί όλα του τα υπάρχοντα”.

Η αξία του αλατιού

“Το αλάτι είναι καλό, αν όμως χάσει την αρμύρα του, με ποιον τρόπο θα την αποκτήσει πάλι; Δεν κάνει ούτε για χώμα ούτε για κοπριά το πετάνε. Όποιος έχει αυτιά για να ακούει ας ακούει”.

Το χαμένο νόμισμα

“Ποια γυναίκα, όταν έχει δέκα δραχμές και χάσει τη μία, δεν ανάβει το λυχνάρι, δε σκουπίζει το σπίτι και δεν ψάχνει με επιμέλεια, ώσπου να τη βρει; Κι όταν τη βρει, φωνάζει τις φίλες και τις γειτόνισσες και τους λέει: «χαρείτε μαζί μου, γιατί βρήκα τη δραχμή που είχα χάσει!» Σας βεβαιώνω πως το ίδιο χαίρονται οι αγγέλοι του Θεού για τη μετάνοια ενός αμαρτωλού”.

Προτροπές του Ιησού στους μαθητές του

Ο Ιησούς είπε και στους μαθητές του: “Είναι αδύνατο να μην έρθουν τα σκάνδαλα αλίμονο όμως σ’ εκείνον που τα προκαλεί. Είναι προτιμότερο γι’ αυτόν να κρεμάσει μια μυλόπετρα στο λαιμό του και να πάει να πέσει στη θάλασσα, παρά να κλονίσει την πίστη ενός απ’ αυτούς εδώ τους μικρούς. Προσέχετε τη συμπεριφορά σας”.

“Αν ο αδελφός σου σου κάνει κακό, επιτίμησε τον, κι αν μετανοήσει συγχώρεσε τον. Αν σου κάνει κακό πολλές φορές την ημέρα κι έρθει άλλες τόσες και σου πει «μετανοώ», να τον συγχωρήσεις”.
Οι απόστολοι είπαν στον Κύριο: “αύξησε την πίστη μας”. Κι εκείνος τους είπε: “Αν είχατε πίστη σαν κόκκο σιναπιού, θα λέγατε σ’ αυτή τη μουριά: «ξεριζώσου και πήγαινε να φυτρώσεις στη θάλασσα» κι εκείνη θα σας υπάκουε”.
“Ποιος από σας, όταν ο δούλος του, που τον έχει για να οργώνει τα χωράφια ή να βόσκει τα πρόβατα, έρθει στο σπίτι από το χωράφι, θα του πει: «έλα αμέσως και κάθισε να φας»; Δε θα του πει μάλλον: «ετοίμασε να δειπνήσω, ζώσου την ποδιά κι υπηρέτησε με ώσπου να φάω και να πιω, και μετά θα φας και θα πιεις κι εσύ»; Πρέπει μήπως να χρωστάει χάρη στο δούλο, επειδή έκανε αυτό που τον διέταξε; Δεν το νομίζω. Έτσι κι εσείς, όταν κάνετε όλα όσα σας προστάζει ο Θεός, να λέτε: «είμαστε ανάξιοι δούλοι κάναμε αυτό που οφείλαμε να κάνουμε»”.

Ο ερχομός της βασιλείας

Όταν ρωτήθηκε από τους Φαρισαίους, ο Ιησούς πότε έρχεται η βασιλεία του Θεού, τους απάντησε: “Η βασιλεία του Θεού δεν έρχεται με τρόπο φανερό σε όλους. Δε θα πούνε «να, εδώ είναι» ή «εκεί», γιατί η βασιλεία του Θεού είναι κιόλας ανάμεσά σας”. Είπε τότε στους μαθητές: «Θα έρθει καιρός που θα θελήσετε να δείτε μία από τις ημέρες του Υιού του Ανθρώπου και δε θα τη δείτε. Θα σας πουν: «να εκεί είναι» ή «να, εδώ είναι», αλλά μην πάτε και μην τους ακολουθήσετε. Γιατί η παρουσία του Υιού του Ανθρώπου θα είναι τόσο φανερή, όπως η αστραπή, που η λάμψη της διασχίζει τον ορίζοντα από τη μια άκρη ως την άλλη. Ο Υιός του Ανθρώπου όμως πρέπει πρώτα να πάθει πολλά και να αποδοκιμαστεί από τούτη τη γενιά. Όπως έγινε τον καιρό του Νώε, έτσι θα γίνει και με τον ερχομό του Υιού του Ανθρώπου. Τότε έτρωγαν κι έπιναν, άντρες και γυναίκες παντρεύονταν και πάντρευαν, ως την μέρα που ο Νώε μπήκε στην κιβωτό. Ύστερα ήρθε ο κατακλυσμός και τους αφάνισε όλους. Το ίδιο έγινε και τον καιρό του Λωτ. Έτρωγαν κι έπιναν, αγόραζαν και πουλούσαν, φύτευαν κι έχτιζαν. Την ημέρα όμως που βγήκε ο Λωτ από τα Σόδομα, έβρεξε φωτιά και θειάφι απ’ τον ουρανό και τους αφάνισε όλους. Τα ίδια θα συμβούν και την ημέρα που θα φανερωθεί ο Υιός του Ανθρώπου. Την ημέρα εκείνη όποιος θα βρίσκεται στο λιακωτό και τα πράγματα του θα είναι στο σπίτι, να μην κατεβεί να τα πάρει. Κι όποιος είναι στο χωράφι να μη γυρίσει πίσω. Να θυμάστε τη γυναίκα του Λωτ. Όποιος θελήσει να σώσει τη ζωή θα τη χάσει, κι όποιος τη χάσει θα τη διατηρήσει. Σας βεβαιώνω πως εκείνη τη νύχτα, απ’ τους δύο που θα κοιμούνται στο ίδιο κρεβάτι, ο ένας θα σωθεί κι ο άλλος θα χαθεί. Απ’ τις δύο γυναίκες που θα αλέθουν μαζί, η μία θα σωθεί κι η άλλη θα χαθεί. Από δύο ανθρώπους που θα βρεθούν στο χωράφι, ο ένας θα σωθεί κι ο άλλος θα χαθεί». Τότε τον ρώτησαν: «Πού θα γίνουν αυτά, Κύριε;» Κι εκείνος τους είπε: «Όπου είναι το πτώμα, εκεί θα μαζευτούν και τα όρνεα».

Ο Ιησούς ευλογεί τα παιδιά

Κάποιοι έφεραν τότε στον Ιησού και τα μικρά παιδιά, για να τα ευλογήσει. Όταν τα είδαν οι μαθητές, τους μάλωσαν. Ο Ιησούς όμως τα κάλεσε κοντά του και είπε: «Αφήστε τα παιδιά να έρθουν σ’ εμένα και μην τα εμποδίζετε, γιατί η βασιλεία του Θεού ανήκει σε ανθρώπους που είναι σαν κι αυτά. Σας βεβαιώνω πως όποιος δε δεχτεί τη βασιλεία του Θεού σαν παιδί, δε θα μπει σ’ αυτήν».

Ο κίνδυνος του πλούτου

Κάποιος άρχοντας τον ρώτησε: «Αγαθέ Διδάσκαλε, τι να κάνω για να κληρονομήσω στην αιώνια ζωή;» ο Ιησούς του απάντησε: «Γιατί με αποκαλείς “αγαθό”; Κανένας δεν είναι αγαθός, παρά μόνο ένας, ο Θεός. Ξέρεις τις εντολές: μη μοιχεύσεις, μη σκοτώσεις, μην κλέψεις, μην ψευδομαρτυρήσεις, τίμα τον πατέρα και την μητέρα σου» Κι εκείνος του είπε; «όλα αυτά τα τηρώ από τα νιάτα μου». Όταν τ’ άκουσε ο Ιησούς του είπε: «Ένα ακόμη σου λείπει: πούλησε όλα όσα έχεις και δώσε τα χρήματα στους φτωχούς, κι έτσι θα έχεις θησαυρό κοντά στο Θεό, κι έλα να με ακολουθήσεις». Μόλις εκείνος τ’ άκουσε αυτά, πολύ στενοχωρήθηκε, γιατί ήταν πάμπλουτος.
Όταν ο Ιησούς τον είδε τόσο στενοχωρημένος, είπε: «Πόσο δύσκολα θα μπουν στη βασιλεία του Θεού». Όσοι τον άκουσαν είπαν: «Τότε ποιος μπορεί να σωθεί;» Κι εκείνος τους απάντησε: «Αυτά που για τους ανθρώπους είναι δυνατά, για το Θεό είναι δυνατά». Τότε ο Πέτρος του λέει: «Να, εμείς εδώ αφήσαμε τα απάντα και σε ακολουθήσαμε». Κι ο Ιησούς του είπε: «Σας βεβαιώνω πως όποιος άφησε σπίτι ή γονείς ή αδέρφια ή γυναίκα ή παιδιά για χάρη της βασιλείας του Θεού, θα κερδίσει πολύ περισσότερα τώρα, στα χρόνια που ζούμε και στο μελλοντικό κόσμο την αιώνια ζωή».

Ο Ιησούς και ο Ζακχαίος

Ο Ιησούς μπήκε στην Ιεριχώ, και περνούσε μέσα από την πόλη. Εκεί υπήρχε κάποιος, που το όνομά του ήταν Ζακχαίος. Ήταν αρχιτελώνης και πλούσιος. Αυτός προσπαθούσε να δει ποιος είναι ο Ιησούς δεν μπορούσε όμως εξαιτίας του πλήθους και γιατί ήταν μικρόσωμος. Έτρεξε λοιπόν μπροστά πριν από το πλήθος κι ανέβηκε σε μια συκομουριά για να τον δει, γιατί θα περνούσε από ’κει. Όταν έφτασε ο Ιησούς στο σημείο εκείνο, κοίταξε προς τα πάνω, τον είδε και του είπε: «Ζακχαίε, κατέβα γρήγορα και τον υποδέχτηκε με χαρά». Όλοι όσοι τα είδαν αυτά διαμαρτύρονταν κι έλεγαν ότι πήγε να μείνει στο σπίτι ενός αμαρτωλού. Τότε σηκώθηκε ο Ζακχαίος και είπε στον Κύριο: «Κύριε, υπόσχομαι να δώσω τα μισά από τα υπάρχοντα μου στους φτωχούς και ν’ ανταποδώσω στο τετραπλάσιο όσα έχω πάρει με απάτη». Ο Ιησούς, απευθυνόμενος σ’ αυτόν, είπε: «Σήμερα αυτή η οικογένεια σώθηκε γιατί κι αυτός ο τελώνης είναι απόγονος του Αβραάμ. Ο Υιός του Ανθρώπου ήρθε για ν’ αναζητήσει και να σώσει αυτούς που έχουν χάσει το δρόμο τους».

Ο φόρος στο Ρωμαίο αυτοκράτορα

  Αφού παρακολούθησαν τον Ιησού, έστειλαν κατασκόπους, που προσποιούνταν τους ευσεβείς, για να τον πιάσουν από κάποια συνάντηση, ώστε να τον παραδώσουν στο Ρωμαίο διοικητή. Του έκαναν λοιπόν την εξής ερώτηση: “Διδάσκαλε, ξέρουμε ότι μιλάς και διδάσκεις πραγματικά το θέλημα του Θεού. Επιτρέπεται να πληρώνουμε φόρο στον αυτοκράτορα ή όχι;” Εκείνος κατάλαβε την πανουργία τους και τους είπε: “Γιατί μου στήνετε παγίδα; Δείξτε μου ένα δηνάριο ποιανού είναι η εικόνα και η επιγραφή που έχει;” Εκείνοι του απάντησαν: “Του αυτοκράτορα”. Εκείνος τότε τους είπε: “Δώστε, λοιπόν, στον αυτοκράτορα, ό,τι ανήκει στον αυτοκράτορα, και στο Θεό ό,τι ανήκει στο Θεό”. Κι έτσι δεν κατάφεραν να τον πιάσουν από κάποιο λόγο μπροστά στο λαό. Έμειναν κατάπληκτοι απ’ την απάντηση του και σώπασαν. 

Ο ερχομός του Υιού του ανθρώπου

“Θα παρουσιαστούν σημάδια στον ήλιο, στο φεγγάρι και στ’ αστέρια. Στη γη οι λαοί θα αναστατωθούν και θα ζουν σε γωνία, εξαιτίας της βοής και των μεγάλων κυμάτων της θάλασσας. Οι άνθρωποι θα κοντεύουν να πεθάνουν από το φόβο κι από την αγωνία γι’ αυτά που πρόκειται να συμβούν στην οικουμένη, γιατί οι ουράνιες δυνάμεις, που κρατούν την τάξη του σύμπαντος, θα διασαλευτούν. Τότε θα δουν τον Υιό του Ανθρώπου να έρχεται πάνω σε σύννεφο με δύναμη και με μεγάλη λαμπρότητα. Όταν αυτά αρχίσουν να γίνονται σηκώστε τα κεφάλια σας και αναθαρρήστε, γιατί πλησιάζει η ώρα του λυτρωμού σας”.

Διαρκής επαγρύπνηση για το τέλος του κόσμου

Τους είπε και μια παραβολή: “Κοιτάξτε τι συμβαίνει με τη συκιά και με όλα τα δέντρα. Όταν δείτε ότι έχουν ήδη βλαστήσει, καταλαβαίνετε από μόνοι σας ότι πλησιάζει πια το καλοκαίρι. Έτσι κι εσείς όταν δείτε να γίνονται αυτά, να καταλάβετε ότι πλησιάζει η βασιλεία του Θεού. Σας βεβαιώνω πως όλα αυτά θα γίνουν όσο ακόμη ζουν οι άνθρωποι ετούτης της γενιάς. Ο ουρανός και η γη θα πάψουν να υπάρχουν, τα λόγια μου όμως ποτέ”.

Προειδοποίηση για τους ανέτοιμους

“Προσέξτε καλά τους εαυτούς σας. Μην παραδοθείτε στην κραιπάλη και στη μέθη και στις βιοτικές ανάγκες, και σας αιφνιδιάσει η ημέρα εκείνη. Γιατί θα έρθει σαν την παγίδα σε όλους να προσεύχεστε αδιάκοπα , για να παρουσιαστείτε έτοιμοι μπροστά στον Υιό του Ανθρώπου”.
Την ημέρα ο Ιησούς δίδασκε στο ναό, και τα βράδια πήγαινε και έμενε στο βουνό που ονομάζεται όρος των Ελαιών. Όλος ο κόσμος πήγαινε πρωί πρωί στο ναό και τον περίμενε για να τον ακούσει.

Συζήτηση για το ποιος είναι πρώτος

Έγινε μεταξύ των μαθητών φιλονικία για το ποιος άραγε απ΄ αυτούς είναι ο ανώτερος. Ο Ισούς τους είπε: “Οι βασιλιάδες των εθνών καταδυναστεύουν τους λαούς τους και οι δυνάστες τους τιτλοφορούνται ευεργέτες. Εσείς όμως δεν πρέπει να κάνετε το ίδιο, αλλά ο ανώτερος ανάμεσά σας πρέπει να γίνει σαν τον κατώτερο, κι ο αρχηγός σαν τον υπηρέτη. Ποιος είναι ο ανώτερος; Αυτός που κάθεται στο τραπέζι ή αυτός που τον υπηρετεί; Δεν είναι αυτός που κάθεται στο τραπέζι; Εγώ όμως είναι σαν τον υπηρέτη ανάμεσά σας. Κι εσείς είστε αυτοί που μείνατε κοντά μου στις δοκιμασίες μου. Όπως ο Πατέρας μου, μου έδωσε τη βασιλεία, θα σας δώσω κι εγώ το δικαίωμα να τρώτε και να πίνετε στο τραπέζι μου στην βασιλεία μου. Θα καθίσετε πάνω σε θρόνους και θα κρίνετε τις δώδεκα φυλές του Ισραήλ”.

Διάλογος Ιησού και Πέτρου

Είπε επίσης ο Κύριος: “Σίμων, Σίμων! Ο σατανάς ζήτησε να σας δοκιμάσει σαν το σιτάρι στο κόσκινο. Εγώ όμως προσευχήθηκα για σένα, να μη σε εγκαταλείψει η πίστη σου. Κι εσύ όταν ξαναβρείς την πίστη σου, στήριξε τους αδερφούς σου”. Εκείνος του είπε: “Κύριε, μαζί σου εγώ είμαι έτοιμος να πάω στη φυλακή, ακόμη και στο θάνατο”. Ο Ιησούς τότε του είπε: “Πέτρο, σου λέω ότι πριν λαλήσει σήμερα ο πετεινός, τρεις φορές θα αρνηθείς ότι με ξέρεις”.

Διάλογος Ιησού με τους μαθητές

Και στους άλλους μαθητές του είπε: “όταν σας έστειλα χωρίς χρήματα και σακίδιο και υποδήματα, στερηθήκατε μήπως τίποτε;” Αυτοί του απάντησαν: “Τίποτε”. “Τώρα όμως”, τους είπε, “όποιος έχει χρήματα ας τα πάρει το ίδιο κι αυτός που έχει σακίδιο. Όποιος δεν έχει, ας πουλήσει το πανωφόρι του κι ας αγοράσει μαχαίρι. Γιατί σας βεβαιώνω πως πρέπει να εκπληρωθεί για μένα αυτό που είναι γραμμένο στη Γραφή: και με τους ανόμους συγκαταλέχθηκε. Ότι έχει γραφτεί για μένα, εκπληρώνεται”. Οι μαθητές του είπαν: “Κύριε, να, υπάρχουν εδώ δύο μαχαίρια”. Κι εκείνος τους απάντησε: “Αρκετά”.