Διδαχές του Χριστού κατά Ιωάννη Ευαγγέλιο

Η εκδίωξη των εμπόρων από το ναό

Καθώς πλησιάζει η γιορτή του ιουδαϊκού Πάσχα, ανέβηκε ο Ιησούς στα Ιεροσόλυμα. Μέσα στον περίβολο του ιερού βρήκε αυτούς που πουλούσαν βόδια, πρόβατα και περιστέρια για τις θυσίες, και τους αργυραμοιβούς καθιστούς πίσω από τους πάγκους. Κι έλεγε σ’ αυτούς που πουλούσαν τα περιστέρια: “Πάρτε τα αυτά από εδώ, μην κάνετε εμπορικό κατάστημα το σπίτι του Πατέρα μου”. Θυμήθηκαν τότε οι μαθητές του τα λόγια της Γραφής: ο ζήλος για τον οίκο σου θα με καταφάει σαν την φωτιά. Τον ρώτησαν τότε οι Ιουδαίοι άρχοντες: “Με τι θαύμα μπορείς να αποδείξεις πως έχεις το δικαίωμα να τα πράττεις αυτά;” Ο Ιησούς απάντησε: “Γκρεμίστε αυτόν τον ναό, και σε τρεις μέρες εγώ θα τον ξαναχτίσω”. Είπαν τότε οι Ιουδαίοι άρχοντες: “Σαράντα έξι χρόνια δουλειάς χρειάστηκαν για να χτιστεί ο ναός αυτός, κι εσύ σε τρεις μέρες θα τον ξαναχτίσεις;” Εκείνος όμως μιλούσε για ναό εννοώντας το σώμα του. Όταν, λοιπόν, αναστήθηκε, θυμήθηκαν οι μαθητές του πως γι’ αυτό μιλούσε και πίστεψαν στη Γραφή και στα λόγια που είχε πει ο Ιησούς.
Κατά την παραμονή του Ιησού στα Ιεροσόλυμα για τη γιορτή του Πάσχα πολλοί πίστεψαν σ’ αυτόν, βλέποντας τα θαύματα που έκανε. Ο Ιησούς όμως δεν τους εμπιστευόταν, γιατί τους ήξερε όλους καλά. Δεν χρειαζόταν να τον πληροφορήσει κανείς για έναν άνθρωπο, γιατί αυτός ήξερε καλά τι είχε καθένας μέσα του.

Αυτός που έρχεται από το Θεό

“Αυτός που έρχεται από το Θεό είναι ανώτερος απ’ όλους, αυτός που προέρχεται από τη γη έχει ανθρώπινη προέλευση και μιλάει ανάλογα. Αυτός που έρχεται από το Θεό είναι ανώτερος απ’ όλους, κηρύττει ό,τι είδε κι άκουσε, κανείς όμως δε δέχεται τη μαρτυρία του. Αυτός που δέχεται τη μαρτυρία του αναγνωρίζει ότι ο Θεός λέει την αλήθεια. Γιατί τα λόγια του Θεού λαλεί αυτός που στάλθηκε από το Θεό, αφού ο Θεός του δίνει το Πνεύμα απεριόριστα. Ο Πατέρας αγαπάει τον Υιό και του έδωσε εξουσία πάνω σε όλα. Εκείνος που πιστεύει στον Υιό έχει αιώνια ζωή, αλλά η οργή του Θεού μένει πάνω του”.

Ο Ιησούς και η Σαμαρείτισσα

Όταν λοιπόν έμαθε ο Κύριος ότι οι Φαρισαίοι πληροφορήθηκαν πως ο Ιησούς αποκτά περισσότερους οπαδούς από τον Ιωάννη και τους βαφτίζει- αν και ο ίδιος ο Ιησούς δε βάφτιζε αλλά οι μαθητές του- άφησε την Ιουδαία κι έφυγε πάλι για τη Γαλιλαία. Έπρεπε όμως να περάσει από τη Σαμάρεια. Έφτασε έτσι σε μια πόλη της Σαμάρειας που λεγόταν Συχάρ, κοντά στο χωράφι που είχε δώσει ο Ιακώβ στο γιο του τον Ιωσήφ. Εκεί βρισκόταν το πηγάδι του Ιακώβ. Ο Ιησούς, κουρασμένος από την πεζοπορία, κάθισε κοντά στο πηγάδι ήταν γύρω στο μεσημέρι.
Οι μαθητές του είχαν πάει στην πόλη ν’ αγοράσουν τρόφιμα. Έρχεται τότε μια γυναίκα από τη Σαμάρεια να βγάλει νερό. Ο Ιησούς της λέει: “Δώσ’ μου να πιω”. Εκείνη του απάντησε: “Εσύ είσαι Ιουδαίος κι εγώ Σαμαρείτισσα. Πως μπορείς να μου ζητάς να σου δώσω νερό να πιείς;”- επειδή οι Ιουδαίοι αποφεύγουν κάθε επικοινωνία με τους Σαμαρείτες. Ο Ιησούς της απάντησε: “Αν ήξερες τη δωρεά του Θεού και ποιος ειν’ αυτός που σου λέει «δώσ’ μου να πιω», τότε εσύ θα του ζητούσες και εκείνος θα σου έδινε ζωντανό νερό ”. Του λέει η γυναίκα: “Κύριε, εσύ δεν έχεις ούτε κουβά, και το πηγάδι είναι βαθύ, από πού λοιπόν το ’χεις το τρεχούμενο νερό; Αυτό το πηγάδι μάς το χάρισε ο προπάτορας μας ο Ιακώβ ήπιε απ’ αυτό ο ίδιος και οι γιοι του και τα ζωντανά του. Μήπως εσύ είσαι ανώτερος απ’ αυτόν;” Ο Ιησούς της απάντησε: “Όποιος πίνει απ’ αυτό το νερό θα διψάσει πάλι, όποιος όμως πιει από το νερό που θα του δώσω εγώ δε θα διψάσει ποτέ, αλλά το νερό που θα του δώσω θα γίνει μέσα του μια πηγή που θ’ αναβλύζει νερό ζωής αιώνιας”. Του λέει η γυναίκα: “Κύριε, δώσ’ μου αυτό το νερό για να μη διψάω, κι ούτε να έρχομαι ως εδώ για να το παίρνω”.

Τότε ο Ιησούς της είπε: “Πήγαινε να φωνάξεις τον άντρα σου κι έλα εδώ”. “Δεν έχω άντρα”,  απάντησε η γυναίκα.  Ο Ιησούς της λέει: “Σωστά είπε, «δεν έχω άντρα», γιατί πέντε άντρες πήρες κι αυτός που μαζί του τώρα ζεις δεν είναι άντρας σου, αυτό που είπες είναι αλήθεια”. Του λέει η γυναίκα: “Κύριε, βλέπω ότι εσύ είσαι προφήτης, οι προπάτορες μας λάτρεψαν το Θεό σ’ αυτό το βουνό εσείς όμως λέτε ότι στα Ιεροσόλυμα βρίσκεται ο τόπος όπου πρέπει κανείς να τον λατρεύει”. “Πίστεψέ με, γυναίκα”, της λέει τότε ο Ιησούς, “είναι κοντά ο καιρός που δε θα λατρεύετε αυτό που δεν ξέρετε, εμείς όμως λατρεύουμε αυτό που ξέρουμε, γιατί η σωτηρία έρχεται στον κόσμο από τους Ιουδαίους. Είναι όμως κοντά ο καιρός, ήρθε κιόλας, που οι πραγματικοί λάτρεις θα λατρεύσουν τον Πατέρα με τη δύναμη του Πνεύματος, που αποκαλύπτει την αλήθεια γιατί έτσι τους θέλει ο Πατέρας αυτούς που τον λατρεύουν. Ο Θεός είναι πνεύμα. Κι αυτοί που τον λατρεύουν πρέπει να τον λατρεύουν με τη δύναμη του
Πνεύματος, που φανερώνει την αλήθεια”. Του λέει τότε η γυναίκα: “Ξέρω ότι θα έρθει ο Μεσσίας, δηλαδή ο Χριστός όταν έρθει εκείνος, θα μας τα εξηγήσει όλα”. “Εγώ είμαι”, της λέει ο Ιησούς, “εγώ που σου μιλάω αυτή τη στιγμή”. Εκείνη την ώρα ήρθαν οι μαθητές του κι απορούσαν που συνομιλούσε  με γυναίκα. Βέβαια, κανείς δε του είπε “τι συζητάς;” ή “γιατί μιλάς μαζί της;” Τότε η γυναίκα άφησε τη στάμνα της, πήγε στην πόλη άρχισε να λέει στον κόσμο: “Ελάτε να δείτε έναν άνθρωπο που μου είπε όλα όσα έχω κάνει στη ζωή μου, μήπως αυτός είναι ο Μεσσίας;” Βγήκαν, λοιπόν, από την πόλη κι έρχονταν σ’ αυτόν.
Στο μεταξύ οι μαθητές τον παρακαλούσαν και του έλεγαν: “Διδάσκαλε, φάε κάτι”. Αυτός όμως τους είπε: “Εγώ έχω να φάω τροφή που εσείς δεν τη ξέρετε”. Οι μαθητές έλεγαν μεταξύ τους: “Μήπως του ’φερε κανείς να φάει;” Αλλά ο Ιησούς τους είπε: “Δικιά μου τροφή είναι να εκτελώ το θέλημα εκείνου που με έστειλε και να φέρω σε πέρας το έργο του. Εσείς συνηθίζετε να λέτε «τέσσερις μήνες ακόμη, κι έφτασε ο θερισμός». Εγώ σας λέω: σηκώστε τα μάτια σας και κοιτάξτε τα χωράφια. Ασπροκοπούν από τα στάχυα τα ώριμα τα ώριμα, έτοιμα κιόλας για το θερισμό. Ο θεριτής αμείβεται για τη δουλειά του και συνάζει καρπό για την αιώνια ζωή, έτσι ώστε μαζί να χαίρονται κι αυτός που σπέρνει κι αυτός που θερίζει. Γιατί εδώ αληθεύει η παροιμία «άλλος είναι που σπέρνει και άλλος που θερίζει». Εγώ σας έστειλα να θερίσετε καρπό που γι’ αυτόν εσείς δεν κοπιάσατε άλλοι μόχθησαν, κι εσείς μπήκατε εκεί  να θερίσετε το δικό τους κόπο”.
πολλοί από τους Σαμαρείτες εκείνης της πόλης πίστεψαν σ’ αυτόν, εξαιτίας της μαρτυρίας της γυναίκας που έλεγε: “Μου είπε όλα όσα έχω κάνει”. Όταν λοιπόν οι Σαμαρείτες ήρθαν κοντά του, τον παρακαλούσαν να μείνει μαζί τους κι έμεινε εκεί δύο μέρες. Έτσι, πίστεψαν πολύ περισσότεροι ακούγοντας τα λόγια του κι έλεγαν στην γυναίκα: “Η πίστη μας δε στηρίζετε πια στα δικά σου λόγια γιατί εμείς οι ίδιοι τον έχουμε τώρα ακούσει και ξέρουμε πως πραγματικά αυτός είναι ο σωτήρας του κόσμου, ο Χριστός”.

Ο Ιησούς είναι ο άρτος της ζωής

Την άλλη μέρα, τα πλήθη του λαού που είχαν μείνει στην πέρα όχθη είδαν πως δε βρισκόταν εκεί άλλο πλοιάριο παρά μόνο ένα, δηλαδή εκείνο στο οποίο ανέβηκαν οι μαθητές του, και ήξεραν πως ο Ιησούς δεν είχε μπει με τους μαθητές του στο πλοίο, αλλά πως εκείνοι είχαν φύγει χωρίς αυτόν. Από την Τιβεριάδα ήρθαν κι άλλα πλοιάρια κοντά στον τόπο όπου τα πλήθη είχαν φάει το ψωμί, που πολλαπλασιάστηκε με την ευχαριστήρια προσευχή του Κυρίου. Όταν, λοιπόν, τα πλήθη είδαν πως ούτε ο Ιησούς ούτε οι μαθητές του ήταν εκεί, μπήκαν κι αυτοί τα πλοιάρια και ήρθαν στην Καπερναούμ αναζητώντας τον Ιησού. Τον βρήκαν στην άλλη όχθη της λίμνης, και του είπαν: “Διδάσκαλε, πότε έφτασες εδώ;” Ο Ιησούς τους απάντησε: “Σας βεβαιώνω πως ψάχνετε να με βρείτε όχι επειδή είδατε θαυμαστά από το Θεό σημάδια, αλλά επειδή φάγατε τα ψωμιά και χορτάσατε. Μην κοπιάζετε για τη φθαρτή τροφή που προσωρινά συντηρεί, αλλά για την τροφή που τρέφει μόνιμα για την αιώνια ζωή αυτή τη τροφή θα σας τη χαρίσει ο Υιός του Ανθρώπου. Γιατί αυτόν εξουσιοδότησε ο Πατέρας Θεός για το έργο αυτό”. Τον ρώτησαν τότε: “Τι πρέπει να κάνουμε, για να εκτελούμε τα έργα του Θεού;” Κι ο Ιησούς τους απάντησε: “Το έργο του Θεού είναι να πιστέψετε στον απεσταλμένο του”. Αυτοί τότε του είπαν: “Τι σημείο λοιπόν έχεις εσύ να μας παρουσιάσεις, για να δούμε και να πιστέψουμε σ’ εσένα; Τι έργα θαυμαστά κάνεις; Οι πρόγονοί μας έφαγαν το μάννα στην έρημο όπως λέει η Γραφή, ψωμί από τον ουρανό τους έδωσε να φάνε”. Τους είπε τότε ο Ιησούς: “Σας βεβαιώνω πως το ψωμί από τον ουρανό δε σας το έδωσε ο Μωυσής, αλλά ο Πατέρας μου σας δίνει από τον ουρανό το αληθινό ψωμί, γιατί το ψωμί του Θεού είναι αυτό που κατεβαίνει από τον ουρανό και χαρίζει στον κόσμο ζωή”.

Κι αυτοί του είπαν: “Κύριε, δώσ’ μας για πάντα αυτό το ψωμί”. Τους είπε ο Ιησούς: “Εγώ είμαι το ψωμί, ο άρτος της ζωής. Όποιος έρχεται σε μένα δε θα πεινάσει, κι όποιος πιστεύει σε μένα δε θα διψάσει ποτέ. Σας έχω κιόλας πει πως, εδώ με είδατε, δε με πιστεύετε. Όποιος έρχεται σ’ εμένα ο Πατέρας, αυτός θα ‘ρθει κοντά μου κι αυτόν που θα ’ρθει κοντά μου, εγώ δε θα τον αποδιώξω, γιατί εγώ κατέβηκα από τον ουρανό για να κάνω όχι αυτό που θέλω εγώ, αλλά αυτό που θέλει εκείνος που μ’ έστειλε. Και το θέλημα εκείνου που μ’ έστειλε είναι να μη χαθεί κανένας απ’ όσους μου έχει δώσει, αλλά όλους να τους αναστήσω την έσχατη ημέρα. Το θέλημα εκείνου που μ’ έστειλε είναι τούτο: όποιος παραδέχεται τον Υιό και πιστεύει σ’ αυτόν, να αποκτήσει αιώνια ζωή και εγώ θα τον αναστήσω την έσχατη μέρα”.
Αγανακτούσαν τότε οι Ιουδαίοι που είπε για τον εαυτό του: “Εγώ είμαι ο άρτος που κατέβηκε από τον ουρανό”. Κι έλεγαν: “Μα αυτός δεν είναι ο Ιησούς, ο γιος του Ιωσήφ, που τον πατέρα του και τη μητέρα του εμείς του ξέρουμε καλά; Πως τώρα λέει ότι κατέβηκε από τον ουρανό;” Ο Ιησούς τους είπε: “Μην αγανακτείτε και μη φιλονικείτε μεταξύ σας. Κανένας δεν μπορεί να έρθει κοντά μου, αν δεν τον ελκύσει ο Πατέρας που μ’ έστειλε κι εγώ θα τον αναστήσω την έσχατη ημέρα. Έχει γραφτεί από τους προφήτες: ο ίδιος ο Θεός θα τους διδάσκει όλους όποιος, λοιπόν, ακούει τον Πατέρα και μαθαίνει απ’ αυτόν, έρχεται κοντά μου. Αυτό δεν σημαίνει πως είδε κανείς τον Πατέρα, μόνο αυτός που έρχεται από το Θεό, αυτός μόνο έχει δει τον Πατέρα. Σας βεβαιώνω: όποιος πιστεύει σ’ εμένα αυτός έχει την αιώνια ζωή. Εγώ είμαι ο άρτος που δίνει τη ζωή. Οι πρόγονοι σας έφαγαν στην έρημο το μάννα, αλλά πέθαναν. Όποιος όμως τρώει απ’ αυτόν τον άρτο που κατέβηκε από τον ουρανό και χαρίζει τη ζωή όποιος φάει απ’ αυτόν τον άρτο θα ζήσει αιώνια. Και ο άρτος τον οποίο θα δώσω εγώ είναι το σώμα μου, που θα το προσφέρω για να ζήσει ο κόσμος”.
Τότε οι Ιουδαίοι άρχισαν να φιλονικούν μεταξύ τους: “Πως μπορεί αυτός να μας δώσει να φάμε τη σάρκα του;” Έλεγαν. Κι ο Ιησούς τους είπε: “Σας βεβαιώνω: αν δεν φάτε τη σάρκα του Υιού του Ανθρώπου που δεν πιείτε το αίμα του, δεν έχετε μετοχή στη ζωή. Αυτός που τρώει τη σάρκα μου και πίνε το αίμα μου έχει ζωή παντοτινή, κι εγώ θα τον αναστήσω την έσχατη μέρα. Γιατί η σάρκα μου είναι αληθινή τροφή και το αίμα μου αληθινό ποτό. Εκείνος που τρώει τη σάρκα μου και πίνει το αίμα μου είναι ενωμένος μαζί μου, κι εγώ μ’ αυτόν. Ο Πατέρας, η πηγή της ζωής, με έστειλε κι εγώ ζω εξαιτίας του. Έτσι κι αυτός που τρώει εμένα θα ζήσει εξαιτίας μου. Αυτός είναι ο άρτος που κατέβηκε πραγματικά από τον ουρανό, κι όχι το μάννα που έφαγαν οι πρόγονοί σας κι όμως πέθαναν, εκείνος που τρώει αυτόν τον άρτο θα ζήσει για πάντα”. Αυτά είπε ο Ιησούς διδάσκοντας σε μια συναγωγή στην Καπερναούμ.

Λόγια που οδηγούν στην αιώνια ζωή

Πολλοί από τους μαθητές του, όταν τ’ άκουσαν αυτά, είπαν: “Σκληρά είναι αυτά τα λόγια, ποιος μπορεί να τον ακούει;” Ο Ιησούς κατάλαβε πως οι μαθητές του δυσανασχετούσαν γι’ αυτά τα λόγια και τους είπε: “Σ’ αυτά σκοντάφτετε; Τότε τι θα γίνει αν δείτε τον Υιό του Ανθρώπου ν’ ανεβαίνει εκεί που ήταν πρωτύτερα; Το Πνεύμα του Θεού είναι αυτό που δίνει ζωή τα ανθρώπινα δεν ωφελούν σε τίποτα. Τα λόγια που σας είπα εγώ είναι πνεύμα και είναι ζωή. Υπάρχουν όμως μερικοί από σας που δεν πιστεύουν”. Αυτά τα είπε ο Ιησούς επειδή γνώριζε εξαρχής ποιοι ήταν αυτοί που δεν πίστευαν και ποιος ήταν αυτός που θα τον πρόδιδε. “Γι’ αυτό σας είπα ότι κανείς δεν μπορεί να έρθει κοντά μου”, τους έλεγε, “αν δεν του έχει δοθεί η δύναμη από τον Πατέρα”.
Από τότε πολλοί από τους μαθητές του ξεμάκρυναν και δεν τον ακολουθούσαν πια. Τότε ο Ιησούς είπε στους δώδεκα: “Μήπως θέλετε να φύγετε κι εσείς;” Ο Σίμων Πέτρος του απάντησε: “Και δε ποιον να πάμε, Κύριε; Εσύ κατέχεις τα λόγια που οδηγούν στην αιώνια ζωή. Κι εμείς έχουμε πιστέψει κι έχουμε καταλάβει πως εσύ είσαι ο Χριστός, ο Υιός του αληθινού Θεού”. Κι ο Ιησούς τους είπε: “
Εγώ δεν σας διάλεξα εσάς τους δώδεκα; Κι όμως, ένας από σας είναι διάβολος”. Εννοούσε τον Ιούδα τον Ισκαριώτη, γιο του Σίμωνα. Γιατί αυτός, αν και ήταν ένας από τους δώδεκα, έμελλε να τον προδώσει.

Ο Ιησούς στη γιορτή της Σκηνοπηγίας

Όταν όμως ανέβηκαν τ’ αδέρφια του στα Ιεροσόλυμα για τη γιορτή, ανέβηκε κι ο Ιησούς, όχι φανερά αλλά κρυφά. Οι Ιουδαίοι τον αναζητούσαν στη γιορτή κι έλεγαν: “Πού είναι εκείνος;” Μέσα από το πλήθος υπήρχε μεγάλη διχογνωμία γι’ αυτόν. Άλλοι έλεγαν: “Είναι καλός άνθρωπος”, ενώ άλλοι έλεγαν
“όχι είναι λαοπλάνος”. Κανένας όμως δε μιλούσε γι’ αυτόν φανερά, γιατί φοβούνταν τους Ιουδαίους άρχοντες.
Είχαν πια περάσει οι μισές μέρες της γιορτής, και τότε ο Ιησούς ανέβηκε στο ναό και δίδασκε. Οι Ιουδαίοι απορούσαν κι έλεγαν: “Πως ξέρει γράμματα αυτός, χωρίς να έχει σπουδάσει;” Ο Ιησούς γύρισε σ’ αυτούς και τους είπε: “Αυτά που διδάσκω δεν είναι δικά μου αλλά εκείνου που μ’ έστειλε. Όποιος είναι πρόθυμος να τηρεί το θέλημά του, αυτός θα καταλάβει αν αυτά που λέω προέρχονται από το Θεό ή τα λέω από μόνος μου. Εκείνος που μιλάει από μόνος του, επιδιώκει τον έπαινο των άλλων για τον εαυτό του, όποιος όμως επιδιώκει τον έπαινο εκείνου που τον έστειλε, αυτός είναι αξιόπιστος και δεν υπάρχει τίποτα ψεύτικο σ’ αυτόν. Ο Μωυσής δεν σαν έδωσε το νόμο; Κι όμως κανείς σας δεν τον τηρεί. Γιατί λοιπόν θέλετε να με σκοτώσετε;” “Είσαι δαιμονισμένος”, απάντησε το πλήθος, “ποιος θέλει να σε σκοτώσει;” Τότε ο Ιησούς τους είπε: “Ένα θαύμα έκανα, κι όλοι απορείτε γι’ αυτό. Ο Μωυσής σας έδωσε την εντολή της περιτομής. Βέβαια η περιτομή δεν έχει την αρχή της στο Μωυσή αλλά στους πατριάρχες έτσι την ασκείτε ακόμη και το Σάββατο. Ένα βρέφος, λοιπόν, περιτέμνεται ακόμη και το Σάββατο, για να μην καταλυθεί ο νόμος του Μωυσή, κι εσείς οργίζεστε εναντίον μου επειδή θεράπευσα ολόκληρο άνθρωπο το Σάββατο! Μην κρίνετε επιφανειακά, αλλά να κρίνετε με τα σωστά κριτήρια”.

Ο Ιησούς συγχωρεί τη μοιχαλίδα

 Ο Ιησούς πήγε στο όρος των Ελαιών. Αλλά πρωί πρωί γύρισε πάλι στο ναό, κι όλο το πλήθος ερχόταν κοντά του. Αυτός κάθισε και τους δίδασκε. Τότε οι δάσκαλοι του νόμοι και οι Φαρισαίοι φέρνουν μια γυναίκα που την είχαν πιάσει να διαπράττει μοιχεία, την έβαλαν στη μέση και του είπαν: “Διδάσκαλε αυτή τη γυναίκα την έπιασαν επ’ αυτοφώρω να διαπράττει μοιχεία, ο Μωυσής στο νόμο μας έχει δώσει εντολή να λιθοβολούμε τέτοιου είδους γυναίκες. Εσύ τι γνώμη έχεις;” Αυτό το ΄λεγαν για να του στήσουν παγίδα, ώστε να βρουν κάποια κατηγορία εναντίον του. Ο Ιησούς  τότε έσκυψε κάτω και με το δάκτυλο έγραφε στο χώμα. Καθώς όμως επέμεναν να τον ρωτούν, σηκώθηκε πάνω και τους είπε: “Όποιος από σας είναι αναμάρτητος, ας ρίξει πρώτος πέτρα πάνω της”. Κι έσκυψε πάλι κάτω κι έγραφε στο χώμα. Αυτοί όμως, όταν άκουσαν την απάντηση άρχισαν με πρώτους τους γεροντότερους να φεύγουν ένας ένας, μέχρι και τον τελευταίο κι έμεινε μόνος ο Ιησούς και η γυναίκα στη μέση. Τότε σηκώθηκε όρθιος, ο Ιησούς και τη ρώτησε: “Γυναίκα, που είναι οι κατήγοροί σου; Κανένας δε σε καταδίκασε;” “Κανένας, Κύριε” απάντησε εκείνη. “Ούτε εγώ σε καταδικάζω”, της είπε ο Ιησούς “πήγαινε, κι από ‘δω και πέρα μην αμαρτάνεις πια”.

Ο Ιησούς είναι το φως του κόσμου

Τότε ο Ιησούς τους μίλησε πάλι και τους είπε: “Εγώ είμαι το φως του κόσμου όποιος με ακολουθεί δεν θα πλανιέται στο σκοτάδι, αλλά θα έχει το φως που οδηγεί στη ζωή”.
Τότε του είπαν οι Φαρισαίοι: “Εσύ ο ίδιος μαρτυρείς για τον εαυτό σου, η μαρτυρία σου δεν ισχύει”. Ο Ιησούς τους απάντησε: “Κι αν εγώ καταθέτω μαρτυρία για τον εαυτό μου, η μαρτυρία μου ισχύει γιατί εγώ ξέρω από πού ήρθα και που πηγαίνω. Εσείς κρίνετε με ανθρώπινα κριτήρια, ενώ εγώ δεν κρίνω κανένα. Αλλά ακόμα κι αν κρίνω εγώ, η κρίση μου είναι έγκυρη, γιατί δεν είμαι μόνος, αλλά είμαστε εγώ και ο Πατέρας που μ’ έστειλε. Και στο νόμο σας είναι γραμμένο πώς η μαρτυρία δύο ανθρώπων είναι έγκυρη. Εγώ καταθέτω μαρτυρία για τον εαυτό μου, συγχρόνως καταθέτει και ο Πατέρας που μ’ έστειλε”. “Και πού είναι ο Πατέρας σου;”, τον ρώτησαν τότε. Ο Ιησούς απάντησε: “Εσείς δεν ξέρετε ούτε εμένα ούτε τον Πατέρα μου, αν ξέρατε εμένα, θα ξέρατε και τον Πατέρα”. Αυτά τα λόγια είπε ο Ιησούς ενώ δίδασκε στο ναό, στο χώρο όπου προσφέρονταν χρηματικές εισφορές και κανείς δεν τον συνέλαβε, γιατί δεν είχε έρθει ακόμα η ώρα του.

“Εκεί που πηγαίνω εγώ εσείς δεν μπορείτε να ‘ρθείτε”

Ο Ιησούς τους είπε πάλι: “Εγώ φεύγω, και μάταια θα με αναζητήσετε και θα χαθείτε εξαιτίας της αμαρτίας σας εκεί που πηγαίνω εγώ, εσείς δεν μπορείτε να ‘ρθείτε”. Έλεγαν, λοιπόν, οι Ιουδαίοι: “Μήπως σκέφτεται ν’ αυτοκτονήσει; Γιατί να λέει «εκεί που πηγαίνω εγώ εσείς δεν μπορείτε να ‘ρθείτε»; ” Κι εκείνος τους έλεγε: “Εσείς κατάγεστε από ‘δω κάτω, ενώ εγώ κατάγομαι από πάνω, εσείς  προέρχεστε από αυτόν εδώ τον κόσμο, ενώ εγώ δεν προέρχομαι από τον κόσμο αυτό. Σας είπα πως θα χαθείτε εξαιτίας των αμαρτιών σας γιατί, αν δεν πιστέψετε πως εγώ είμαι αυτός που πραγματικά είμαι, θα πεθάνετε εξαιτίας των αμαρτιών σας”. Τότε τον ρώτησαν: “Εσύ ποιος είσαι;” Ο Ιησούς τους απάντησε: “Αυτό που δεν έπαψα να σας λέω από την αρχή. Πολλά έχω να πω και να κρίνω σχετικά μ’ εσάς εκείνος όμως που μ’ έστειλε είναι αξιόπιστος, κι εγώ αυτά που άκουσα από κείνον, αυτά λέω στους ανθρώπους”. Εκείνοι δεν κατάλαβαν πως τους μιλούσε για τον Πατέρα. Τους είπε λοιπόν ο Ιησούς. “Όταν θα υψώσετε τον Υιό του Ανθρώπου, τότε θα καταλάβετε πως εγώ είμαι αυτός που πραγματικά είμαι κι ότι δεν κάνω τίποτε από μόνος μου, αλλά τα λέω αυτά όπως με δίδαξε ο Πατέρας. αυτός που μ’ έστειλε είναι πάντοτε μαζί μου, δε με άφησε μόνο ο Πατέρας, γιατί εγώ κάνω πάντοτε αυτά που του είναι ευάρεστα”. Πολλοί που άκουσαν τον Ιησού να μιλάει έτσι, πίστεψαν σ’ αυτόν.

“Η αλήθεια θα σας ελευθερώσει”

Τότε ο Ιησούς είπε στους Ιουδαίους που είχαν πιστέψει σ’ αυτόν: “Αν εσείς αποδειχθείτε υπάκουοι στο λόγο μου, τότε θα είστε πραγματικά μαθητές μου, θα γνωρίσετε την αλήθεια, και η αλήθεια θα σας ελευθερώσει”. “Εμείς είμαστε απόγονοι του Αβραάμ”, του απάντησαν “και ποτέ δεν υπήρξαμε δούλοι κανενός πώς εσύ λες «θα ελευθερωθείτε»;” Ο Ιησούς τους αποκρίθηκε: “Σας βεβαιώνω πως όποιος αμαρτάνει είναι δούλος της αμαρτίας. Ο δούλος όμως δεν ανήκει για πάντα σε μια οικογένεια, ενώ ο γιος ανήκει σ’ αυτήν για πάντα. Αν, λοιπόν, σας ελευθερώσει ο Υιός, τότε θα είστε πραγματικά ελεύθεροι”.
“Ξέρω πως είστε απόγονοι του Αβραάμ κι όμως γυρεύετε να με σκοτώσετε, γιατί ο λόγος μου δε βρίσκει χώρο μέσα σας. Εγώ, αυτά που είδα κοντά στον Πατέρα μου, αυτά λέω κι εσείς, αυτά που είδατε από τον πατέρα σας, αυτά κάνετε”.
“Ο δικός μας πατέρας είναι ο Αβραάμ”, του αποκρίθηκαν. Τους λέει τότε ο Ιησούς: “Αν ήσασταν γνήσια τέκνα του Αβραάμ, θα κάνατε τα έργα του Αβραάμ. Εσείς όμως θέλετε να με σκοτώστε, έναν άνθρωπο που σας κήρυξα την αλήθεια όπως την έμαθα από το Θεό, τέτοιο πράγμα δεν το έκανε ο Αβραάμ. Εσείς κάνετε τα έργα του πατέρα σας”. Τότε του είπαν: “Εμείς δεν είμαστε νόθοι, έναν πατέρα έχουμε, κι αυτός είναι ο Θεός”.
“Αν ο Θεός ήταν πραγματικά πατέρας σας”, τους είπε ο Ιησούς, “θα με αγαπούσατε, επειδή εγώ από το Θεό εξήλθα κι ήρθα σ’ εσάς, εγώ δεν ήρθα από μόνος μου, εκείνος μ’ έστειλε. Και ξέρετε γιατί δεν καταλαβαίνετε τη γλώσσας που σας μιλάω; Είναι γιατί δεν έχετε τη δύναμη να καταλάβετε το λόγο μου. Ο πατέρας που έχετε εσείς είναι ο διάβολος, κι όσα επιθυμεί ο πατέρας που έχετε εσείς είναι ο διάβολος, κι όσα επιθυμεί ο πατέρας σας αυτά θέλετε να κάνετε. Εκείνος εξαρχής ήταν ανθρωποκτόνος και δεν μπόρεσε να σταθεί μέσα στην αλήθεια, γιατί δεν υπάρχει μέσα του τίποτα το αληθινό. Όταν λέει ψέματα, εκφράζει τον εαυτό του, γιατί είναι ψεύτης, κι είναι ο πατέρας του ψεύδους. Εμένα όμως, επειδή λέω την αλήθεια, δε με πιστεύετε. Ποιος από σας μπορεί να αποδείξει πως έκανα κάποια αμαρτία; Αν, λοιπόν, σας λέω την αλήθεια , γιατί δε με πιστεύετε; Εκείνος που κατάγεται από το Θεό καταλαβαίνει τα λόγια του Θεού, γι’ αυτό εσείς δεν καταλαβαίνετε, γιατί δε κατάγεστε από το Θεό”.

Η Μαρία αλείφει με μύρο τα πόδια του Ιησού

Έξι μέρες πριν από το Πάσχα, ήρθε ο Ιησούς στη Βηθανία, όπου έμενε ο Λάζαρος, που είχε πεθάνει, και ο Ιησούς τον ανέστησε από τους νεκρούς. Ετοίμασαν, λοιπόν, εκεί για χάρη του δείπνο, και η Μάρθα υπηρετούσε, ενώ ο Λάζαρος ήταν ένας απ’ αυτούς που παρακάθονταν μαζί με τον Ιησού στο δείπνο. Τότε η Μαρία πήρε μια φιάλη από το πιο ακριβό άρωμα της νάρδου κι άλειψε τα πόδια του Ιησού. Έπειτα σκούπισε με τα μαλλιά της τα πόδια του, κι όλο το σπίτι γέμισε με την ευωδία του μύρου. Λέει τότε ο Ιούδας ο Ισκαριώτης, ένας από τους μαθητές του, αυτός που σκόπευε να τον προδώσει: “Γιατί να μην πουληθεί αυτό το μύρο για τριακόσια αργυρά νομίσματα, και τα χρήματα να διανεμηθούν στους φτωχούς;” Αυτό το είπε όχι γιατί νοιαζόταν για τους φτωχούς, αλλά γιατί ήταν κλέφτης και, καθώς διαχειριζόταν το κοινό ταμείο, συχνά κρατούσε για τον εαυτό του από τα χρήματα που έβαζαν σ’ αυτό. Είπε τότε ο Ιησούς: “Αφήστε την ήσυχη, αυτό που κάνει είναι για την ημέρα του ενταφιασμού μου. Οι φτωχοί πάντοτε θα υπάρχουν κοντά σας, εμένα όμως δε θα με έχετε πάντοτε”.

Η θριαμβευτική είσοδος στα Ιεροσόλυμα

Την άλλη μέρα, το μεγάλο πλήθος που είχε έρθει για τη γιορτή του Πάσχα, όταν άκουσαν ότι έρχεται ο Ιησούς στα Ιεροσόλυμα, πήραν κλαδιά φοινικιάς και βγήκαν από την πόλη να τον προϋπαντήσουν κραυγάζοντας:

Δόξα στο Θεό!
Ευλογημένος αυτός που έρχεται σταλμένος από τον Κύριο!
Ευλογημένος ο βασιλιάς του Ισραήλ!
Ο Ιησούς είχε βρει ένα γαϊδουράκι και κάθισε πάνω του, όπως λέει η Γραφή:
Μη φοβάσαι θυγατέρα μου, πόλη της Σιών,
να που έρχεται σ’ εσένα ο βασιλιάς σου, σε γαϊδουράκι πάνω καθισμένος.

Αυτά στην αρχή δεν τα κατάλαβαν οι μαθητές του όταν όμως ο Ιησούς ανυψώθηκε στη θεία δόξα, τότε τα θυμήθηκαν. Ό,τι είχε γράψει για κείνον η Γραφή, αυτά και του έκαναν. Όλοι, λοιπόν, εκείνοι που ήταν μαζί με τον Ιησού, όταν φώναξε το Λάζαρο από τον τάφο και τον ανέστησε από τους νεκρούς, διηγούνταν αυτά που είχαν δει. Γι’ αυτό ήρθε το πλήθος να τον προϋπαντήσει, επειδή έμαθαν ότι αυτός είχε κάνει το θαυμαστό αυτό σημείο. Οι Φαρισαίοι τότε είπαν μεταξύ τους: “Βλέπετε πως η αναβολή δεν ωφελεί, να που όλος ο κόσμος έχει τρέξει πίσω του”.

Έλληνες ζητούν να δουν τον Ιησού

Ανάμεσα σ’ αυτούς που ανέβηκαν να προσκυνήσουν στη γιορτή ήταν και μερικοί Έλληνες. Αυτοί, λοιπόν, πήγαν στο Φίλιππο, που καταγόταν από τη Βηθσαϊδά της Γαλιλαίας, και τον παρακαλούσαν μ’ αυτά τα λόγια: “Κύριε, θέλουμε να δούμε τον Ιησού”. Πηγαίνει ο Φίλιππος και το λέει στον Ανδρέα. Έπειτα έρχονται ο Ανδρέας κι ο Φίλιππος και το λένε στον Ιησού. Ο Ιησούς τότε τους απάντησε: “Ήρθε πια η ώρα να δοξαστεί ο Υιός του Ανθρώπου. Αλήθεια σας λέω: αν του σιταριού ο σπόρος πέσει στη γη αλλά δεν πεθάνει μένει ένας μονάχος σπόρος, αν όμως πεθάνει, κάνει άφθονον καρπό. Αυτός που αγαπάει τη ζωή του, θα τη χάσει αυτός όμως που τη ζωή του δεν τη λογαριάζει όσο κρατάει αυτός ο κόσμος, θα τη φυλάξει για την αιώνια ζωή. Όποιος θέλει να με υπηρετεί ας ακολουθεί το δικό μου δρόμο, κι όπου είμαι εγώ, εκεί θα είναι κι ο δικός μου υπηρέτης. Κι ο Πατέρας μου θα τιμήσει όποιον με υπηρετεί”.

Ο Ιησούς μιλάει για το θάνατό του

“Νιώθω τώρα ταραχή μέσα μου. Αλλά τι να πω; Να πω «Πατέρα, γλίτωσέ με απ’ ό,τι θα συμβεί αυτή την ώρα;» μα εγώ γι’ αυτό ακριβώς ήρθα, για να περάσω αυτή την ώρα τη οδύνης. Θα πω, «Πατέρα, κάνε αυτό που θα δοξάσει το όνομά σου»”. Τότε ήρθε μια φωνή από τον ουρανό: “Το όνομά μου το δόξασα και θα το δοξάσω και πάλι”. Το πλήθος των ανθρώπων που βρίσκονταν εκεί και άκουσαν τη φωνή, έλεγαν πως έγινε βροντή. Άλλοι έλεγαν: “Άγγελος που μίλησε”. Ο Ιησούς τους αποκρίθηκε: “Αυτή η φωνή δεν ακούστηκε για μένα αλλά για σας. Έφτασε η ώρα που ο κόσμος αυτός θα κριθεί, έφτασε η ώρα που ο άρχοντας αυτού του κόσμου θα διωχτεί έξω από τον κόσμο. Εγώ, όταν υψωθώ από τη γη, όλους τους ανθρώπους θα τους τραβήξω κοντά μου”. Λέγοντας αυτό, υποδήλωνε με τι είδος θάνατο θα πέθαινε. Τότε το πλήθος του αποκρίθηκε: “Εμείς μάθαμε από το νόμο πως ο Μεσσίας θα ζήσει αιώνια, πως εσύ λες ότι πρέπει να υψωθεί από τη γη ο Υιός του ανθρώπου; Ποιος είναι αυτός ο Υιός του Ανθρώπου;” Τότε ο Ιησούς τους είπε: “Λίγον καιρό ακόμα το φως θα είναι ανάμεσα σας. Περπατάτε όσο έχετε το φως, για να μη σας πιάσει το σκοτάδι κι αυτός που περπατάει στο σκοτάδι δεν ξέρει που πάει. Όσο έχετε το φως πιστεύετε στο φως , για να γίνεται παιδιά του φωτός”.

Συνοπτική δημόσια διδασκαλία του Ιησού

Ο Ιησούς φώναξε δυνατά και είπε: “Αυτός που πιστεύει σ’ εμένα, δεν πιστεύει μόνο σ’ εμένα, αλλά και σ’ εκείνον που μ’ έστειλε, κι αυτός που βλέπει εμένα, βλέπει και εκείνον που μ’ έστειλε. Εγώ ήρθα στον κόσμο σαν το φως, έτσι ώστε όποιος πιστεύει σ’ εμένα να μη μείνει στο σκοτάδι. Όποιος ακούσει τα λόγια μου και δεν τα δεχτεί, αυτόν δεν θα τον κρίνω εγώ, γιατί δεν ήρθα για να καταδικάσω τον κόσμο, αλλά για να τον σώσω. Αυτός που με απορρίπτει και δε δέχεται τα λόγια μου, σ’ αυτά θα βρει εκείνον που θα τον δικάσει ο λόγος που κήρυξα, αυτός θα τον κρίνει την έσχατη μέρα. Γιατί, εγώ δε δίδαξα από μόνος μου, αλλά ο Πατέρας που μ’ έστειλε, εκείνος μου όρισε τι να πω και να κηρύξω. Και ξέρω πως ό,τι ορίζει εκείνος, οδηγεί στην αιώνια ζωή. Αυτά, λοιπόν, που κηρύττω εγώ, τα κηρύττω έτσι όπως μου τα έχει πει ο Πατέρας”.

Ο Ιησούς πλένει τα πόδια των μαθητών

Πριν από την γιορτή του, Πάσχα, ξέροντας ο Ιησούς πως ήρθε η καθορισμένη γι’ αυτόν ώρα να φύγει από τούτο τον κόσμο, και να πάει στον Πατέρα, έδειξε την αγάπη του ως το τέλος σ’ αυτούς που, μέσα σ’ αυτόν τον κόσμο του ανήκαν και τους αγαπούσε. Βρίσκονταν στο δείπνο, κι ο διάβολος είχε βάλει κιόλας στην καρδιά του Ιούδα του Ισκαριώτη, γιου του Σίμωνα, τη σκέψη να παραδώσει τον Ιησού στους εχθρούς του. Ο Ιησούς ήξερε ότι ο Πατέρας τού είχε δώσει απεριόριστη εξουσία, κι ότι από τον Πατέρα ήρθε και στον Πατέρα επιστρέφει. Σηκώνεται, λοιπόν, από το τραπέζι που δειπνούσαν, βγάζει το ιμάτιό του, παίρνει μια πετσέτα και τη ζώνεται, έπειτα βάζει νερό στη λεκάνη κι αρχίζει να πλένει τα πόδια των μαθητών και να τα σκουπίζει με την πετσέτα που είχε ζωστεί. Φτάνει λοιπόν και στο Σίμωνα Πέτρο, αυτός του λέει: “Εσύ, Κύριε, θα μου πλύνεις τα πόδια;” “Αυτό που κάνω εγώ”, του αποκρίθηκε ο Ιησούς, “Εσύ δεν το καταλαβαίνεις τώρα, θα το καταλάβεις όμως αργότερα”. Του λέει ο Πέτρος: “Ποτέ δε θα σ’ αφήσω να μου πλύνεις τα πόδια”. “Αν δεν σε πλύνω”, του αποκρίθηκε o Ιησούς, “δεν έχεις θέση κοντά μου”. Του λέει τότε ο Σίμων Πέτρος: “Αν είναι έτσι, Κύριε, όχι μόνο τα πόδια να μου πλύνεις αλλά και τα χέρια και το κεφάλι”. “Αυτός που έχει κάνει λουτρό”, του λέει ο Ιησούς, “είναι ολόκληρος καθαρός και δεν έχει ανάγκη να πλύνει παρά μόνο τα πόδια του. Εσείς είστε καθαροί, όχι όμως όλοι”. Ο Ιησούς ήξερε αυτόν που θα τον προδώσει, γι’ αυτό είπε “δεν είστε όλοι καθαροί”.

Όταν τους έπλυνε τα πόδια, φόρεσε το ιμάτιό του, πήρε πάλι τη θέση του στο τραπέζι και τους είπε: “Καταλαβαίνετε τι έκανα σ’ εσάς;  Εσείς με φωνάζετε «Διδάσκαλε» και «Κύριε», και σωστά το λέτε, γιατί είμαι. Αν, λοιπόν εγώ ο Κύριος κι ο Διδάσκαλος σας έπλυνα τα πόδια του άλλου. Σας έδωσα το παράδειγμα, για να κάνετε κι εσείς όπως έκανα εγώ. Η αλήθεια είναι πως δεν υπάρχει δούλος ανώτερος από τον κύριό του, ούτε απεσταλμένος ανώτερος από κείνον που τον έστειλε. Εάν τα μάθατε αυτά, θα είστε μακάριοι αν τα εφαρμόζετε κιόλας. Δε μιλάω για όλους σας. Εγώ ξέρω ποιους διάλεξα πρέπει όμως να εκπληρωθεί αυτό που είπε η Γραφή: Εκείνος, που μοιράζεται μαζί μου το ψωμί, στράφηκε εναντίον μου. Σας τα λέω από τώρα πριν γίνουν, ώστε, όταν γίνουν, να πιστέψετε ότι εγώ είμαι αυτός, στον οποίο αναφέρονται αυτά. Σας βεβαιώνω ότι όποιος δέχεται αυτόν που στέλνω εγώ, εμένα δέχεται, κι όποιος δέχεται εμένα, δέχεται εκείνον που με έστειλε”.

Ο Ιησούς προλέγει ότι θα προδοθεί

Όταν τα είπε αυτά ο Ιησούς, ταράχτηκε μέσα του βαθιά, μίλησε ανοικτά και είπε: “ Αλήθεια σας λέω, ένας από σας θα με προδώσει στους εχθρούς μου”. Οι μαθητές κοίταζαν ο ένας τον άλλο με απορία, μην ξέροντας για ποιον μιλάει. Ένας από τους μαθητές του, που ο Ιησούς τον αγαπούσε, ήταν γερμένος στο τραπέζι κοντά στο στήθος του. Κάνει, λοιπόν, νόημα σ’ αυτόν ο Σίμων Πέτρος να μάθει ποιος ήταν αυτός για τον οποίο μιλούσε. Έγειρε τότε εκείνος ο μαθητής στο στήθος του Ιησού και τον ρώτησε: “Ποιος είναι, Κύριε;” Ο Ιησούς αποκρίθηκε: «Είναι εκείνος, στον οποίο θα δώσω ένα κομμάτι ψωμί, αφού το βουτήξω στο πιάτο». Παίρνει τότε ένα κομμάτι ψωμί, το βουτάει στο πιάτο και το δίνει στον Ιούδα τον Ισκαριώτη, γιο του Σίμωνα. Όταν ο Ιούδας πήρε το ψωμί, μπήκε ο σατανάς μέσα του. Του λέει, λοιπόν, ο Ιησούς: “ό,τι έχεις να κάνεις κάνε το γρήγορα”. Αυτό κανείς απ’ όσους έτρωγαν εκεί μαζί δεν κατάλαβε γιατί του το είπε: επειδή μάλιστα ο Ιούδας κρατούσε το ταμείο, μερικοί νόμιζαν πως ο Ιησούς του είπε, “αγόρασε ό,τι μας χρειάζεται για τη γιορτή”, ή να δώσει κάτι στους φτωχούς. Εκείνος, αφού πήρε το ψωμί, βγήκε αμέσως έξω. Ήταν νύχτα.

Η νέα εντολή

Όταν εκείνος έφυγε, λέει ο Ιησούς: “Ήρθε τώρα η ώρα να φανερωθεί η δόξα του Υιού του Ανθρώπου κι ο Θεός να δοξαστεί εξαιτίας του, κι αν ο Θεός δοξαστεί δι’ αυτού, τότε κι ο Θεός θα τον δοξάσει κοντά του, κι αυτό μάλιστα θα γίνει πολύ γρήγορα. Παιδιά μου, για πολύ λίγο θα είμαι ακόμη μαζί σας, θα με αναζητήσετε, και αυτό που είπα στους Ιουδαίους, πως δηλαδή εκεί που πηγαίνω ενώ εσείς δεν μπορείτε να ‘ρθείτε, το λέω και σ’ εσάς τώρα. Σας δίνω μια νέα εντολή, να αγαπάτε ο ένας τον άλλο. Όπως σας αγάπησα εγώ, να αγαπάτε κι εσείς ο ένας τον άλλο. Έτσι θα σας ξεχωρίζουν όλοι πως είστε μαθητές μου, αν έχετε αγάπη ο ένας για τον άλλο”.

Ο Ιησούς προλέγει την άρνηση του Πέτρου

Του λέει τότε ο Σίμων Πέτρος: “Πού πηγαίνεις, Κύριε;” Του αποκρίθηκε ο Ιησούς: “Εκεί που πηγαίνω εγώ, δεν μπορείς εσύ να με ακολουθήσεις τώρα θα με ακολουθήσεις όμως αργότερα”. Του λέει ο Πέτρος: “Κύριε , γιατί δεν μπορώ να σε ακολουθήσω τώρα; Εγώ και τη ζωή μου θα θυσιάσω για σένα”. Του αποκρίνεται ο Ιησούς: “Τη ζωή σου θα θυσιάσεις για μένα; Σας βεβαιώνω ότι πριν λαλήσει απόψε ο πετεινός, θα αρνηθείς τρείς φορές πως με ξέρεις”.

Ο Ιησούς είναι η οδός που οδηγεί στον Πατέρα

“Μην ταράζεται η καρδιά σας, να ’χετε πίστη στο Θεό, να ‘χετε πίστη σ’ εμένα. Στο σπίτι του Πατέρα μου υπάρχουν πολλοί τόποι διαμονής, αν δεν υπήρχαν, θα σας το ‘λεγα. Εγώ πηγαίνω να σας ετοιμάσω τόπο. Κι όταν πάω και σας ετοιμάσω τόπο, πάλι θα ‘ρθώ και θα σας πάρω κοντά μου, ώστε όπου είμαι εγώ να είστε κι εσείς. Ξέρετε, βέβαια, και πού πηγαίνω και την οδό που οδηγεί εκεί”.
“Κύριε”, του λέει ο Θωμάς, “δεν ξέρουμε πού πηγαίνεις, πως λοιπόν μπορούμε να ξέρουμε την οδό που οδηγεί εκεί;” Ο Ιησούς του απάντησε: “Εγώ είμαι η οδός, η αλήθει και η ζωή κανείς δεν πηγαίνει στον Πατέρα παρά μόνο αν περάσει από μένα. Αν με είχατε γνωρίσει, θα είχατε γνωρίσει και τον Πατέρα μου, αλλά κι από τώρα τον γνωρίζετε και τον έχετε δει”.
“Κύριε”, του λέει ο Φίλιππος, “δείξε μας τον Πατέρα, κι αυτό μας αρκεί”. Του λέει ο Ιησούς: “Τόσον καιρό είμαι μαζί σας, Φίλιππε, και δεν με έχεις γνωρίσει; Αυτός που έχει δει εμένα, έχει δει τον Πατέρα. Πως μπορείς εσύ να λες εγώ, δεν τα λέω από μόνος μου, κι ο Πατέρας, που είναι ένα μ’ εμένα, αυτός πραγματοποιεί τα έργα. Πιστέψτε με ότι εγώ είμαι αχώριστος από τον Πατέρα, κι ο Πατέρας που είναι ένα μ’ εμένα, αυτός πραγματοποιεί τα έργα. Πιστέψτε με ότι εγώ είμαι αχώριστος από τον Πατέρα, κι ο Πατέρας από μένα, αν πάλι δεν πιστεύετε το λόγο μου, πιστέψτε εξαιτίας των ίδιων των έργων.
Σας βεβαιώνω πως αυτός που πιστεύει σ’ εμένα, θα κάνει κι εκείνος τα ίδια έργα που κάνω εγώ και μάλιστα ακόμη μεγαλύτερα απ’ αυτά, γιατί εγώ πηγαίνω κοντά στον Πατέρα. Κι ό,τι ζητήσετε στο όνομα μου, θα το κάνω, ώστε η δόξα του Πατέρα να φανερωθεί μέσω του Υιού. Αν ζητήσετε κάτι στο όνομά μου, εγώ θα το πραγματοποιήσω”.

Ο Ιησούς υπόσχεται ότι θα στείλει το Πνεύμα

“Αν με αγαπάτε, τηρήστε τις εντολές μου. Κι εγώ θα παρακαλέσω τον Πατέρα να σας δώσει άλλον Παράκλητο, το Πνεύμα της Αληθείας, ώστε να είναι για πάντα μαζί σας. Το Πνεύμα αυτό δεν μπορεί να το δεχτεί ο κόσμος, γιατί ούτε το διακρίνει ούτε το γνωρίζει, εσείς το γνωρίζετε, γιατί μένει κοντά σας και θα υπάρχει μέσα σας. Δε θα σας αφήσω ορφανούς θα ξανάρθω κοντά σας. Σε λίγο ο κόσμος δεν θα με βλέπει πια, εσείς όμως θα με βλέπετε, γιατί εγώ εξακολουθώ να ζω το ίδιο κι εσείς θα ζείτε. Όταν έρθει εκείνη η μέρα, θα το καταλάβετε ότι εγώ είμαι αχώριστος από τον Πατέρα, κι εσείς από μένα, κι εγώ από εσάς. Εκείνος που κρατάει τις εντολές μου και τις εκτελεί, αυτός με αγαπάει κι αυτός που με αγαπάει θ’ αγαπηθεί από τον Πατέρα μου, κι εγώ θα τον αγαπήσω και θα του φανερώσω τον εαυτό μου”.
“Κύριε”, του λέει ο Ιούδας, όχι ο Ισκαριώτης, “γιατί θα φανερώσεις τον εαυτό σου σ’ εμάς κι όχι στον κόσμο;” “όποιος με αγαπάει”, του αποκρίθηκε ο Ιησούς, “θα τηρήσει το λόγο μου. Κι ο Πατέρας μου θα τον αγαπήσει, και θα έρθουμε σ’ αυτόν και θα κατοικήσουμε μαζί του. Αυτός που δεν με αγαπάει δεν ακολουθεί τα λόγια μου. Τα λόγια όμως που ακούτε δεν προέρχονται από μένα, αλλά από τον Πατέρα που μ’ έστειλε.
Αυτά σας δίδαξα όλον αυτόν τον καιρό που βρίσκομαι κοντά σας. Αλλά το πνεύμα το Άγιο, ο Παράκλητος, που θα στείλει ο Πατέρας στο όνομά μου, εκείνος θα σας διδάξει τα πάντα και θα φέρει στη μνήμη σας όλα όσα έχω πει εγώ”.

Η ειρήνη του Θεού

“Φεύγω και σας αφήνω την ειρήνη. Τη δική μου ειρήνη σας δίνω. Δε σας τη δίνω όπως τη δίνει ο κόσμος. Μην ανησυχείτε και μη δειλιάζετε. Ακούσατε αυτό που σας είπα: «φεύγω, αλλά θα ξανάρθω κοντά σας». Αν με αγαπούσατε, θα χαιρόσασταν που σας είπα ότι πηγαίνω στον Πατέρα, γιατί ο Πατέρας είναι ανώτερος από μένα. Σας τα είπα αυτά τώρα, πριν γίνουν, ώστε, όταν τα δείτε να γίνονται, να πιστέψετε. Δε θα μιλήσω πια για πολύ μαζί σας, γιατί ο κυρίαρχος αυτού του κόσμου έρχεται να με θανατώσει, αν και δεν έχει πάνω καμία εξουσία. Ο κόσμος όμως πρέπει ν’αναγνωρίσει ότι αγαπώ τον Πατέρα και πεθαίνοντας κάνω αυτό που ήταν η εντολή του. Και τώρα σηκωθείτε. Ας φύγουμε από ‘δω”.

Ο Ιησούς- το αληθινό κλήμα

“Εγώ είμαι το αληθινό κλήμα, κι ο Πατέρας μου είναι ο αμπελουργός. Κάθε κληματόβεργα πάνω μου που δεν κάνει καρπό την κόβει και κάθε κληματόβεργα που κάνει καρπό την κλαδεύει, για να καρποφορήσει περισσότερο. Εσείς είστε κιόλας κλαδεμένοι και καθαροί εξαιτίας των όσων σας έχω διδάξει. Μείνετε ενωμένοι μαζί μου, τότε θα ‘μαι κι εγώ ενωμένος μαζί σας. Όπως η κληματόβεργα που δεν μπορεί να καρποφορήσει από μόνη της, αν δεν είναι ενωμένη με το κλήμα, το ίδιο κι εσείς οι κληματόβεργες. Εκείνος που μένει ενωμένος μαζί μου κι εγώ μαζί του, αυτός δίνει άφθονο καρπό, γιατί χωρίς εμένα δεν μπορείτε να κάνετε τίποτε. Αν κάποιος δεν μένει ενωμένος μαζί μου, θα τον πετάξουν έξω σαν την κληματόβεργα, και θα ξεραθεί. Τις βέργες αυτές τις μαζεύουν, τις ρίχνουν στη φωτιά, και καίγονται. Αν μείνετε ενωμένοι μαζί μου και τα λόγια μου μείνουν ζωντανά μέσα σας, ό,τι θελήσετε ζητήστε το και θα σας δοθεί. Μ’ αυτόν τον τρόπο φανερώνεται η δόξα του Πατέρα μου: όταν εσείς δώσετε άφθονο καρπό κι αποδειχθείτε έτσι μαθητές μου”.

Η εντολή της αγάπης

“Όπως με αγάπησε ο Πατέρας, έτσι σας αγάπησα κι εγώ μείνετε πιστοί στην αγάπη μου. Και θα μείνετε πιστοί στην αγάπη μου, αν τηρήσετε τις εντολές μου, όπως εγώ τήρησα τις εντολές του Πατέρα μου και γι’ αυτό μένω πιστός στην αγάπη του. Σας τα είπα αυτά, ώστε η χαρά η δική μου να είναι μέσα σας, κι η χαρά σας να είναι ολοκληρωμένη. Αυτή είναι η δική μου εντολή: να αγαπάτε ο ένας τον άλλον, όπως εγώ σας αγάπησα. Κανείς δεν έχει μεγαλύτερη αγάπη, από κείνον που θυσιάζει τη ζωή του για χάρη των φίλων του. Εσείς είστε φίλοι μου, αν κάνετε αυτά που εγώ σας παραγγέλλω. Δε σας ονομάζω πια δούλους, γιατί ο δούλος δεν ξέρει τι κάνει ο κύριος του. Σας ονομάζω φίλους, γιατί σας έκανα γνωστά όλα όσα άκουσα από τον Πατέρα μου. Δε με διαλέξατε εσείς, αλλά εγώ σας διάλεξα και σας όρισα να πάτε και να καρποφορήσετε, κι ο καρπός στο όνομά μου, να σας το δώσει. Αυτή την εντολή σας δίνω: να αγαπάτε ο ένας τον άλλο”.

Το μίσος του κόσμου

“Αν σας μισεί ο κόσμος, να ξέρετε πως πριν από σας εμένα έχει μισήσει. Αν ανήκατε στον κόσμο, τότε ο κόσμος σας αγαπούσε σαν κάτι δικό του. Επειδή όμως δεν ανήκετε στον κόσμο, αφού εγώ σας διάλεξα και σας ξεχώρισα από τον κόσμο, γι’ αυτό σας μισεί ο κόσμος. Να θυμάστε το λόγο που σας είπα: δεν υπάρχει δούλος ανώτερος από τον κύριό του. Αν εμένα καταδίωξαν, θα καταδιώξουν κι εσάς, αν εφάρμοσαν τα λόγια μου, θα εφαρμόσουν και τα δικά σας. Αλλά θα σας τα κάνουν όλα αυτά εξαιτίας μου, γιατί δεν ξέρουν αυτόν που με έστειλε. Αν δεν είχα έρθει και δεν τους είχα κηρύξει, δε θα είχαν αμαρτία. Τώρα όμως δεν έχουν καμιά δικαιολογία για την αμαρτία που διαπράττουν. Αυτός που μισεί εμένα, μισεί και τον πατέρα μου. Αν δεν είχα κάνει ανάμεσά τους τα έργα που κανείς άλλος δεν έκανε, δε θα είχαν αμαρτία. Τώρα όμως και τα έργα έχουν δει, και μας έχουν μισήσει κι εμένα και τον Πατέρα μου. Αλλά αυτό γίνεται για να εκπληρωθεί ο λόγος που είναι γραμμένος στο νόμο τους: με μίσησαν χωρίς καμιά αιτία.
Όταν έρθει ο Παράκλητος, που θα σας τον στείλω εγώ από τον Πατέρα, το Πνεύμα της Αλήθειας, που εκπορεύεται από τον Πατέρα, αυτός θα ερμηνεύσει την αποστολή μου. Αλλά κι εσείς θα δώσετε μαρτυρία για μένα, γιατί εξαρχής είστε μαζί μου”.
“Αυτά σας τα είπα  για να μην κλονιστεί η πίστη σας. Θα σας διώξουν απ’ τις συναγωγές. Θα έρθει μάλιστα ο καιρός που όποιος σας θανατώσει θα νομίζει πως έτσι υπηρετεί το Θεό. Αυτά θα τα πράξουν γιατί δε γνώρισαν τον Πατέρα ούτε εμένα. Αλλά σας τα είπα αυτά, ώστε, όταν έρθει η ώρα τους να γίνουν, να το θυμηθείτε πως εγώ σας τα είχα πει πιο μπροστά. Δε σας τα είπα, βέβαια, εξαρχής, επειδή ήμουν μαζί σας”.

Το έργο του Αγίου Πνεύματος

“Τώρα όμως εγώ πηγαίνω σ’ εκείνον πού μ’ έστειλε, και κανένας σας δε με ρωτάει πού πηγαίνω. Μόνο που η λύπη έχει γεμίσει την καρδιά σας, επειδή σας τα είπα αυτά. Κι όμως, εγώ σας λέω την αλήθεια, σας συμφέρει να φύγω εγώ. Γιατί, αν εγώ δεν φύγω, δε θα έρθει σ’ εσάς ο Παράκλητο, ενώ αν πάω εκεί, θα τον στείλω σ’ εσάς. Κι όταν έρθει εκείνος, θα ελέγξει τους ανθρώπους ως προς την αμαρτία, ως προς τη δικαιοσύνη και ως προς την κρίση του Θεού. Ως προς την αμαρτία, επειδή δεν πιστεύουν σ’ εμένα. Ως προς τη δικαιοσύνη, επειδή εγώ πηγαίνω δικαιωμένος στον Πατέρα, και δε θα με βλέπετε πια. Και ως προς την κρίση, επειδή ο κυρίαρχος αυτούς του κόσμου είναι κιόλας καταδικασμένος.
Πολλά έχω ακόμη να σας πω, αλλά δε μπορείτε τώρα να σηκώσετε μεγαλύτερο βάρος. Όταν όμως θα έρθει εκείνος, το Πνεύμα της Αλήθειας, θα σας οδηγήσει σε όλη την αλήθεια. Γιατί δε θα μιλήσει από μόνος του, αλλά θα πει όσα θα ακούσει, και θα σας αναγγείλει αυτά που μέλλον να συμβούν. Εκείνος θα φανερώσει τη δική μου δόξα, γιατί θα πάρει από αυτά που εγώ έχω και θα σας τα αναγγείλει. Όλα όσα ανήκουν στον Πατέρα είναι δικά μου, γι’ αυτό σας είπα πως το Πνεύμα θα πάρει από αυτά που εγώ έχω και θα σας τα αναγγείλει. Όλα όσα ανήκουν στον Πατέρα είναι δικά μου, γι’ αυτό σας είπα πως το πνεύμα θα πάρει από αυτά που έχω εγώ και θα σας τα αναγγείλει”.

Η λύπη θα μετατραπεί σε χαρά

“Σε λίγο δεν θα με βλέπετε πια, αλλά και πάλι σε λίγο θα με δείτε, γιατί εγώ πηγαίνω στον Πατέρα”. Είπαν τότε μερικοί μαθητές του μεταξύ τους: “Τι σημαίνει αυτό που μας λέει, «σε λίγο δεν θα με βλέπετε, αλλά και πάλι σε λίγο θα με δείτε»; Και τι σημαίνει, «πηγαίνω στον Πατέρα»;” Συζητούσαν λοιπόν: “Τι να σημαίνει αυτό το «σε λίγο» που λέει; Δεν καταλαβαίνουμε τι θέλει να πει”.

Ο Ιησούς κατάλαβε πως ήθελαν να τον ρωτήσουν και τους είπε: “Συζητάτε μεταξύ σας γι’ αυτό που σας είπα, «σε λίγο δεν θα με βλέπετε, και πάλι σε λίγο θα με δείτε»; Σας βεβαιώνω πως εσείς θα κλάψετε και θα θρηνήσετε, ενώ ο κόσμος θα χαρεί. Εσείς θα λυπηθείτε, η λύπη σας όμως θα μετατραπεί σε χαρά. Όταν η γυναίκα είναι να γεννήσει υποφέρει πολύ, γιατί ήρθε η ώρα των πόνων της, όταν όμως γεννήσει το παιδί, ξεχνάει πια τους πόνους, από τη χαρά της που έφερε έναν άνθρωπο στον κόσμο. Κι εσείς, λοιπόν, τώρα λυπόσαστε αλλά θα σας ξαναδώ και θα χαρεί η καρδιά σας, και τη χαρά σας κανείς δε θα μπορέσει να σας την αφαιρέσει.
Όταν έρθει εκείνη η μέρα, τίποτα δε θα έχετε να με ρωτήσετε. Σας βεβαιώνω πως αν ζητήσετε κάτι από τον Πατέρα στο όνομά μου, αυτός θα σας το δώσει. Ως τώρα δε ζητήσατε τίποτα στο όνομά μου, να ζητάτε και θα παίρνετε, κι έτσι η χαρά σας θα είναι πλήρης”.

Ο Ιησούς νίκησε τον κόσμο

“Όλα αυτά σας τα είπα χρησιμοποιώντας εικόνες. Πλησιάζει ο καιρός που δε θα σας μιλάω πια με εικόνες, αλλά θα σας μιλήσω καθαρά για τον Πατέρα. Όταν έρθει εκείνη η μέρα, θα του απευθύνετε τα αιτήματά σας στο όνομά μου. Και δε σας λέω πως εγώ θα παρακαλέσω τον Πατέρα για χάρη σας, γιατί ο ίδιος ο Πατέρας σας αγαπάει, επειδή εσείς έχετε αγαπήσει εμένα κι έχετε πιστέψει πως εγώ ήρθα απ’ το Θεό”. Τους αποκρίθηκε ο Ιησούς: “Τώρα πιστεύετε. Έρχεται η ώρα, έφτασε κιόλας, να σκορπιστείτε ο καθένας στο σπίτι του κι εμένα να μ’ αφήσετε μόνον. Δεν είμαι όμως μόνος, γιατί είναι μαζί μου ο Πατέρας.
Αυτά σας τα είπα, ώστε ενωμένοι μαζί μου να έχετε ειρήνη. Ο κόσμος θα σας κάνει να υποφέρετε αλλά εσείς να ’χετε θάρρος, γιατί εγώ τον έχω νικήσει τον κόσμο”.

Η προσευχή του Ιησού για τους μαθητές του

Αφού τα είπε αυτά ο Ιησούς, σήκωσε τα μάτια του στον ουρανό και είπε: “Πατέρα, έφτασε η ώρα φανέρωσε τη δική σου δόξα. Εσύ του έδωσες εξουσία πάνω σε όλους τους ανθρώπους, έτσι κι αυτός θα δώσει την αιώνια ζωή: Ν’ αναγνωρίζουν οι άνθρωποι εσένα ως τον μόνο αληθινό Θεό, καθώς κι εκείνον που έστειλες, τον Ιησού Χριστό. Εγώ φανέρωσα τη δόξα σου πάνω στη γη, αφού ολοκλήρωσα το έργο που μου ανέθεσες να κάνω. Τώρα λοιπόν εσύ, Πατέρα, δόξασε με κοντά σ’ εμένα με τη δόξα που είχα κοντά σου προτού να γίνει ο κόσμος.
Εγώ σε έκανα γνωστό στους ανθρώπους που τους πήρες μέσα από τον κόσμο και μου τους εμπιστεύτηκες. Ανήκαν σ’ εσένα, κι εσύ τους έδωσες σ’ εμένα, κι έχουν δεχτεί το λόγο σου. Αυτοί τώρα ξέρουν πως όλα όσα μου έδωσες, εγώ τις έδωσα σ’ αυτούς, κι αυτοί τι δέχτηκαν και αναγνώρισαν πως πραγματικά από σένα προέρχομαι, και πίστεψαν πως εσύ με έστειλες στον κόσμο.
Εγώ γι’ αυτούς παρακαλώ. Δεν παρακαλώ για τον κόσμο αλλά γι’ αυτούς που μου έδωσες, γιατί ανήκουν σ’ εσένα. Κι όλα όσα είναι δικά σου, και τα δικά σου είναι και τα δικά μου, και δι’ αυτών θα φανερωθεί η δόξα μου. Τώρα δεν είμαι πια μέσα στον κόσμο, ενώ αυτοί μένουν μέσα στον κόσμο, κι εγώ έρχομαι σ’ εσένα. Άγιε Πατέρα, διατήρησέ τους στην πίστη με τη δύναμη του ονόματός σου που μου χάρισε, για να μείνουν ενωμένοι όπως εμείς. Όταν ήμουν μαζί τους στον κόσμο, εγώ τους έδωσα το δικό σου μήνυμα, ο κόσμος όμως τους μίσησε γιατί δεν ανήκουν στον κόσμο, όπως κι εγώ δεν προέρχομαι από τον κόσμο. Σε παρακαλώ, όχι να τους πάρεις από τον κόσμο, αλλά να τους προστατέψεις από το διάβολο. Δεν προέρχονται από τον πονηρό κόσμο, όπως και εγώ δεν προέρχομαι απ’ αυτόν τον κόσμο. Με την αλήθεια σου ξεχώρισε τους από τον κόσμο, ο δικός σου ο λόγος είναι αλήθεια. Όπως εσύ έστειλες εμένα στον κόσμο, έτσι κι εγώ έστειλε στον κόσμο αυτούς, και για χάρη τους αφιερώνω και προσφέρω τον εαυτό μου σ’ εσένα, ώστε κι αυτοί, με τη βοήθεια της αλήθειας, να είναι αφιερωμένοι σ’ εσένα.
Δεν προσεύχομαι μόνο γι‘ αυτούς, αλλά και για κείνους που με το κήρυγμα αυτών θα πιστεύουν σ’ εμένα, ώστε να είναι όλοι ένα, όπως εσύ, Πατέρα, είσαι ενωμένος μ’ εμένα κι εγώ μ’ εσένα. Να είναι κι αυτοί ενωμένοι μ’ εμάς, κι έτσι ο κόσμος να πιστέψει ότι μ’ έστειλες εσύ. Εγώ τη δόξα που μου έδωσες την έδωσα σ’ αυτούς, για να είναι ένα μεταξύ τους, όπως εμείς είμαστε ένα: Εγώ ενωμένος μαζί τους κι εσύ ενωμένος μαζί μου, ώστε ν’ αποτελούν μια τέλεια ενότητα, κι έτσι ο κόσμος να καταλαβαίνει ότι μ’ έστειλες εσύ κι ότι αγάπησες κι αυτούς όπως αγάπησες εμένα.
Πατέρα, θέλω αυτοί που μου έδωσες να είναι μαζί μου όπου είμαι κι εγώ, για να μπορούν να βλέπουν τη δόξα μου, τη δόξα που μου χάρισες, γιατί με αγάπησες προτού να γίνει ο κόσμος. Πατέρα, δίκαιε κριτή, ο κόσμος δε σε γνώρισε, ενώ εγώ σε γνώρισα, κι αυτοί εδώ έχουν αναγνωρίσει πως μ’ έστειλες εσύ. Τους έμαθα ποιος είσαι και θα συνεχίσω να τους το μαθαίνω, ώστε να είναι μέσα τους η αγάπη με την οποία με αγάπησες, όπως κι εγώ θα είμαι μέσα τους”.