Απόστολος Πέτρος

Καταγόταν από την Βηθσαϊδά αλλά ζούσε στην Καπερναούμ. Ήταν αδελφός του Αποστόλου Αντρέα και ήταν ψαράς. Είχε νυμφευτεί και ζούσε με την οικογένεια του. Ο πατέρας του Ιωνάς ήταν και αυτός ψαράς και το εξασκούσαν και τα δύο αδέλφια. Ο Πέτρος όμως δεν ικανοποιούταν από την πεζή ζωή του ψαρά και ήθελε κάτι πιο φλογερό. Όταν λοιπόν ο Αντρέας επέστρεψε από τον Ιορδάνη ποταμό που πήγε να συναντήσει τον δάσκαλό του το Ιωάννη τον Πρόδρομο, του ανέφερε τα χαρμόσυνα, ότι βρήκαν τον Μεσσία. Ο Πέτρος χαρούμενος πήγε την επόμενη κιόλας μέρα με τον αδερφό του Αντρέα να συναντήσουν τον Ιησού.

Όταν βρέθηκαν μπροστά στον Ιησού αναρωτιόταν συνεχώς ο Πέτρος. Είναι αυτός ο οποίος μιλούσαν οι προφήτες; Είναι αυτός ο Μεσσίας;

Όταν τον είδε ο Ιησούς του είπε: “Συ είσαι ο Σιμών ο υιός του Ιωνά. Από αυτή την ώρα θα λέγεσαι Κηφάς” που σημαίνει Πέτρος. Τα λόγια του κυρίου σαν έφτασαν τα αυτιά του απλοϊκού ψαρά γέμισε την καρδιά του με στοργή και συγκίνηση. Από εκείνη την ώρα ο Πέτρος και ο Αντρέας άφησαν την ασχολία τους και ακολούθησαν τον Ιησού. Τον ακολουθούν ολοπρόθυμα στις περιοδείες που έκανε ο Ιησούς.

Από τους δώδεκα Αποστόλους ο Πέτρος ήταν ο γηραιότερος αλλά είχε μεγάλη όρεξη και ζωντάνια. Έπαιρνε συχνά πρωτοβουλίες και μαζί με τον ενθουσιασμό του, του έφερνε μια αστάθεια. Για παράδειγμα όταν έγινε το θαύμα του χορτασμού των πεντακισχιλίων που αξίζει να αναφέρουμε:

Μετά από το θαύμα ο Ιησούς διέταξε τους μαθητές του να μπουν στο πλοίο να πάνε στην Καπερναούμ. Ο ίδιος ανέβηκε λέγοντας την προσευχή του. Το βράδυ ξέσπασε μεγάλη τρικυμία και το πλοίο κινδύνευε να βυθιστεί. Οι μαθητές ήταν απελπισμένοι και ξαφνικά γλυστρά μια σκιά ανάμεσα στα κύματα. Οι μαθητές πάγωσαν από τον φόβο τους. Ακούστηκε μια φωνή. Ήταν του Ιησού και τους είπε “Θαρσείτε. Εγώ ειμί, μη φοβείσθε”. Ο Πέτρος στον ενθουσιασμό του φώναξε: “Κύριε, ει σθ ει, κέλευσόν με προς σε ελθείν επί τα ύδατα”. Όταν πήρε την άδεια πήδησε στη λίμνη και άρχισε να βαδίζει προς τον Ιησού. Όση ώρα τον έβλεπε στο πρόσωπο, περπατούσε πάνω στην λίμνη. Όταν όμως απέσυρε το βλέμμα του από τον Ιησού και προσπάθησε να καταλάβει πως γίνεται αυτό, άρχισε να βουλιάζει. Πρόλαβε και φώναξε τον Κύριο λέγοντας του να τον σώσει και ο Κύριος άπλωσε το χέρι του, τον κράτησε και του είπε: “Ολιγόπιστε, εις τι εδίστασας;”. Σε αυτή την αστάθεια του οφείλεται και η άρνηση του προς τον Ιησού τρείς φορές. Είναι γνωστό το τι έγινε μετά.

Αυτό μας δείχνει ότι είναι καλό να έχουμε ενθουσιασμό φτάνει να έχει σαν βάση τον Χριστό, για να μην υπάρχουν οι αστάθειες.

Μετά την άρνηση του Πέτρου και τη μετάνοιά του πήγε με τους υπόλοιπούς μαθητές και κρύφτηκε στο υπερώο της Ιερουσαλήμ επειδή κινδύνευαν από τους Ιουδαίους. Εκεί πήραν το μήνυμα για την Ανάσταση του Ιησού έτρεξε μαζί με τον Ιωάννη να πάνε στο τάφο του Χριστού. Εκεί έφτασε πρώτος ο Ιωάννης αλλά δεν μπήκε μέσα. Μπήκε όμως ο Πέτρος και είδε πως έμειναν μόνο τα οθόνια και το σουδάριο. Την ίδια μέρα εμφανίστηκε και σε αυτόν ο Ιησούς πράγμα που έδειχνε πως ο Ιησούς τον συγχώρεσε.

Μετά την δεύτερη εμφάνιση του Ιησού στους μαθητές του σταμάτησε να τους επισκέπτετε. Μια μέρα αποφάσισε ο Πέτρος να πάει να ψαρέψει και οι υπόλοιποι τον ακολούθησαν. Όλη την νύχτα δεν ψάρεψαν τίποτε. Ξαφνικά στην ακρογιαλιά τους λέει ένας άγνωστος: “Παιδιά μήοως έχετε τίποτα να φάμε;” Οι μαθητές του απάντησαν πως όχι. Τότε ο άγνωστος που δεν ήταν άλλος από τον Χριστό του ς είπε να ρίξουν τα δίκτυα στην δεξιά πλευρά του πλοίου και θα βρουν ψάρια. Έτσι και έκαναν. Και τότε δεν μπορούσαν να κουμαντάρουν τόσα πολλά ψάρια. Τότε ο Ιωάννης λέει στον Πέτρο: “ Ο Κύριος εστί!”. Ο Πέτρος ρίχτηκε στην θάλασσα και ύστερα κατέβηκαν και οι υπόλοιποι και γευμάτισαν με τον Χριστό. Τότε ο Χριστός βλέποντας τον Πέτρο τον αποκατέστησε επίσημα στο αποστολικό αξίωμα με την τριπλή ερώτηση: “Σιμών Ιωνά, αγαπάς με” και ο Πέτρος είπε “Ναι Κύριε σύ οίδας, ότι φιλώ σε”.

Μετά την πεντηκοστή έγινε μια ολοκληρωτική αλλαγή στον χαρακτήρα και την ζωή του Πέτρου. Εκείνη την μέρα την Πεντηκοστή χιλιάδες κόσμος μαζεύτηκε στο υπερώο της Ιερουσαλήμ για να μάθει για τον θόρυβο της επιφοίτησης του Αγίου Πνεύματος. Εκεί ο Πέτρος τους έλεγε ότι είναι φονιάδες και ένοχοι. Ότι αυτοί σκότωσαν τον Ιησού. Και σε ερώτηση για το τι έπρεπε να κάνουν ο Πέτρος τους είπε να μετανοήσουν και να βαπτισθούν. Εκείνη την μέρα βαπτίσθηκαν τρεις χιλιάδες κόσμος και έτσι δημιουργήθηκε η πρώτη εκκλησία.

Ο Πέτρος συνέχιζε να διαδίδει το φως του Χριστού προς τους Ιουδαίους. Γι αυτό και ονομάστηκε «Απόστολος της Περιτομής». Το έργο του έγινε γνωστό και στους ειδωλολάτρες. Αυτό έγινε μετά από ένα όραμα που είχε ο πέτρος όταν ήταν στην Ιόππη και είχε αναστήσει μια ευλαβή μαθήτρια που πέθανε. Όταν ένιωσε πείνα και μέχρι να ετοιμαστεί το μεσημεριανό ανέβηκε στην ταράτσα του σπιτιού να προσευχηθεί. Εκεί που προσευχόταν με έκπληξη ανοίξαν οι ουρανοί και ένα σεντόνι μεγάλο, κρεμασμένο από τα τέσσερα άκρα, κατέβηκε και στάθηκε μπροστά του. Ήταν γεμάτο με τετράποδα ζώα ήμερα και άγρια, ερπετά και πουλιά. Καθώς τα έβλεπε άκουσε μια φωνή να του λέει να πάρει όποιο θέλει, να το σφάξει και να το φάει. Ο Πέτρος έλεγε ότι δεν μπορεί γιατί ποτέ δεν έφαγε μολυσμένο ή ακάθαρτο ζώο. “Ο Θεός” του είπε, “δεν έχει φτιάξει κάτι ακάθαρτο και κακό”. Η σκηνή αυτή επαναλήφθηκε για τρεις φορές.

Ενώ ο Πέτρος αγωνιζόταν να εξηγήσει το όραμά του κτύπησε η πόρτα και μπήκαν τρείς άντρες μπήκαν μέσα και ζητούσαν τον Απόστολο. Το Άγιο Πνεύμα υποδείκνυε στον Πέτρο να τους ακολουθήσει. Αυτοί οι άνθρωποι ήταν απελπισμένοι λόγω του λοχαγού του Ρωμαικού στρατού. Ο Πέτρος αποδείκτηκε την πρόσκληση, πήγε στην Καισαρία και δίδαξε την νέα πίστη. Επίσης τους βάπτισε όλους.

Το όραμα για τα καθαρά και τα ακάθαρτα ζώα έχει εξήγηση τώρα. Μπροστά στον θ εό δεν υπάρχουν διακρίσεις. Είμαστε όλοι ίσοι και παιδιά Του.

Ο Πέτρος μετά εκτός από την Παλαιστίνη δίδαξε το Ευαγγέλιο στον Πόντο, τη Γαλατία, την Καππαδοκία, τη Μικρά Ασία και την Βιθυνία. Είχε το θαυματουργό χάρισμα που του έδωσε ο Θεός. Θεράπευσε πολλούς αρρώστους, πλούσιους, φτωχούς, τυφλούς και κουτσούς.

Στα τελευταία χρόνια της ζωής του βρέθηκε και στην Ρώμη όπου και μαρτύρησε. Λέγεται ότι σταυρώθηκε ανάποδα, με το κεφάλι κάτω.

Γιορτάζει στις 29 Ιουνίου μαζί με τον Απόστολο Παύλο.