Και μη χειρότερα

Την φράση αυτή, «Και μη χειρότερα» την έλεγαν οι παλιοί όταν υπήρχαν δυσκολίες όπως πόλεμοι, φτώχεια κλπ. Ηρεμούσαν και μαλάκωνε η καρδιά τους.

Υπήρχαν περιπτώσεις (την εποχή του πολέμου 1940-1944)που οι πατέρες μας δεν είχαν τίποτα για να φάνε και έφταναν σε σημείο να κόβουν μια ελιά στη μέση για να φάνε απο μισή. Ακόμη, για να καταλάβετε πόση φτώχεια υπήρχε όταν έτρωγαν καμιά σταφίδα και έβλεπαν κατά την αφόδευση         τους πως η σταφίδα αυτη δεν είχε διαλυθεί, την έπαιρναν την έπλεναν και την ξανάτρωγαν. Αυτοί οι άνθρωποι πραγματικά πέθαιναν από την πείνα σκελετωμένοι.

Μπορεί κανείς να αναλογιστεί γιατί κάποιοι να σκέφτονται «τα χειρότερα και όχι τα καλύτερα» που είναι αρχικά μια καλή ερώτηση. Ο λόγος είναι ότι εάν σκεφτεί κάποιος τα καλύτερα ποτέ δεν θα ησυχάσει. Πάντα θα υπάρχει  το καλύτερο. Ένα παράδειγμα είναι και η κατοικία που μένουμε. Εάν έχει εμβαδόν 100 τετραγωνικά μέτρα πάντα θα υπάρχει και μεγαλύτερη(200,300,400 τ.μ) και καλύτερη κατοικία απο την δική σου. Αυτό δεν τελειώνει ποτέ.

Όμως εαν δεις το νόμισμα και απο την άλλη όψη, πάντα θα υπάρχει  και κάτι χειρότερο. Έχεις το σπίτι σου, πάντα θα υπάρχει το μικρό σπιτάκι αλλα υπάρχουν και τα χειρότερα όπως τα τροχόσπιτα, καλύβες, παράγκες σε σύγκριση με αυτα, το δικό σου μοιάζει παλάτι. Ακόμη πάντα θα υπάρχει και το χειρότερο και οπωσδήποτε κανείς δεν θέλει το χειρότερο. Οπότε λες αυτή τη σοφή απάντηση «και μη χειρότερα».