Αγίοι Κωνσταντίνος και Ελένη

Αγία Ελένη

Η Αγία Ελένη γεννήθηκε στην Δρεπάνη της Νικομήδειας γύρω στο 247 μ.Χ. από γονείς φτωχούς. Εκείνη την εποχή βρισκόταν στην περιοχή ο αξιωματικός Κωνσταντίνος ο Χλωρός ο οποίος παρατήρησε αμέσως την νεαρή που του τράβηξε την προσοχή με την σεμνότητα της και την ευγένεια της. Μετά την ζήτησε σε γάμο και αφού την παντρεύτηκε, ένα χρόνο αργότερα υποδέχτηκε το ζευγάρι το πρώτο τους παιδί. Τον Κωνσταντίνο, τον ιδρυτή της Βυζαντινής αυτοκρατορίας και προστάτη του χριστιανισμού και της Ορθοδοξίας, όπως τον γνωρίζουμε εμείς σήμερα. Ύστερα η άνοδος του αξιώματος του Κωνσταντίνου Χλωρού, τον ανάγκασε να εγκαταλείψει την γυναίκα του και να παντρευτεί μια άλλη μεγαλύτερης κοινωνικής τάξης. Τότε η Αγία Ελένη βυθισμένη στην θλίψη της προσευχόταν μέρα νύχτα γονατιστή για τον υιό της Κωνσταντίνο, να μην λοξοδρομήσει και παρασυρθεί από την δόξα.

Ο υιός της Κωνσταντίνος διαδέχθηκε τον θρόνο του πατέρα του το 306 μ.Χ. και έκανε την μητέρα του Αυγούστα, δηλαδή αυτοκράτειρα. Την είχε κοντά του και την συμβουλευόταν. Για να την τιμήσει έκοψε νομίσματα με το όνομα και την μορφή της και ίδρυσε ιδρύματα σε διάφορα μέρη που βοηθούσαν τον λαό. Η ίδια έμεινε ταπεινή και απλή χριστιανή χωρίς να περηφανεύεται. Βοήθησε πολλούς ναούς να κτιστούν στο όνομα του Κυρίου, δίνοντας πόρους και εξοπλίζοντας τους με αντικείμενα.

Δεν δίσταζε τα μακρινά ταξίδια σε μεγάλη ηλικία. Γύρω στο 326 μ.Χ. επισκέφθηκε τους Αγίους Τόπους και στο ταξίδι της επιστροφής λόγω θαλασσοταραχής έφτασε το καράβι στο σημερινό Ζύγι της Κύπρου. Επισκέφτηκε τις εκκλησίες και τους έδωσε τεμάχια του Τιμίου Σταυρού και σχοινί από αυτό που έδεσαν τον Χριστό όταν τον συνέλαβαν. Το σχοινί αυτό βρίσκεται στο σημερινό Όμοδος. Η Αγία έκτισε το ανδρικό μοναστήρι Σταυροβουνίου όπου υπάρχει τεμάχιο του Τιμίου Σταυρού και βρίσκεται κοντά στα χωριά Κόρνος και Πυργά.

Η Αγία Ελένη καθ’ όλη την διάρκεια της ζωής της ήταν ταπεινή και σεμνή σε ό,τι κι αν ερχόταν στην ζωή της. Έκανε πολλά φιλανθρωπικά έργα για χάρη του Κυρίου και αντιμετώπιζε τον κάθε άνθρωπο σαν έμψυχο ναό του Θεού. Έζησε μέχρι τα 82 της χρόνια και πέθανε το 329 μ.Χ.

Μέγας Κωνσταντίνος

Ο Άγιος και Μέγας Κωνσταντίνος μεγάλωσε με την ευσεβή μητέρα του να του μιλά συχνά για τον Χριστό και τον βίο του. Όταν διαδέχθηκε τον θρόνο του πατέρα του είχε να αντιμετωπίσει τον Μαξέντιο, τον νέο αυτοκράτορα της Ρώμης ο οποίος ήθελε να είναι ο μοναδικός αυτοκράτορας. Τότε στο ταξίδι του να πάει ο Κωνσταντίνος να αναμετρηθεί μαζί του είχε τον μισό στρατό, ιππικό και πεζικό και ανησυχούσε πολύ διότι ήταν πολύ λίγες οι πιθανότητες να νικήσει τον Μαξέντιο. Η Αγία Ελένη είπε στον Κωνσταντίνο ότι ο Θεός είναι βοηθός σε αυτούς που υστερούν σε δύναμη και είναι σωτήρας των απελπισμένων. Η ελπίδα που του έδωσε τότε η μητέρα του πραγματοποιήθηκε από το όραμα του σταυρού που είδε ο Κωνσταντίνος στους πρόποδες των Άλπεων. Επίσης ο εκκλησιαστικής ιστορίας ο Ευσέβιος και οι χιλιάδες στρατιώτες στον ουρανό μέρα μεσημέρι είδαν έναν πολύ φωτεινό σταυρό που έγραφε μέσα «εν τούτο νίκα». Τότε πίστεψαν στην νίκη και δεν διαψεύσθηκαν. Ο Κωνσταντίνος δε την νύχτα είδε τον Χριστό με ένα σταυρό στα χέρια και του είπε να βάλει ένα σταυρό στην σημαία και να προχωρήσει και θα νικήσει. Τότε ο Κωνσταντίνος ξύπνησε και δεν ξανακοιμήθηκε, έκανε ότι του είπε ο Χριστός και με το λάβαρο συνοδό νίκησε τον Μαξέντιο και εισήλθε στην αιώνια πόλη.

Λίγο καιρό μετά ελευθέρωσε τους χριστιανούς και έτσι σταμάτησαν οι διωγμοί των χριστιανών αφήνοντας τους να κτίζουν εκκλησίες και με διάταγμα να επιστρέψουν όσα πήραν από αυτούς οι ειδωλολάτρες. Μετά από χρόνια ο Κωνσταντίνος δεν καταδίωξε τους ειδωλολάτρες αλλά έδωσε πολλά ωφελήματα στους χριστιανούς.

Το 330 μ.Χ. ο Κωνσταντίνος άφησε την Ρώμη και έκανε νέα πρωτεύουσα του Βυζαντίου, την Κωνσταντινούπολη. Εκεί έκανε θαυμάσια έργα ανάμεσά τους η Αγία Σοφία και ο ναός των Αγίων Αποστόλων. Γύρω στο 337 μ.Χ. καθώς ο Κωνσταντίνος βρισκόταν στην Ελενόπολη της Βιθυνίας ένιωσε αδιαθεσία. Αμέσως κάλεσε τους ιερείς και όταν εξομολογήθηκε μεγαλόφωνα τις αμαρτίες του βαπτίστηκε. Παρέμεινε με το βαπτιστικό του ρούχο μέχρι την τελευταία στιγμή όπου κοινώνησε και πέθανε στις 21 Μαίου του 337 μ.Χ.

Η εκκλησία γιορτάζει την μνήμη και των δύο ισαποστόλων στις 21 Μαΐου.