Αγία Κυριακή

Έζησε τον τρίτο με τέταρτο αιώνα μ.Χ. στη όμορφη πόλη της Μ. Ασίας τη Νικομήδεια. Οι γονείς της Δωρόθεος και Ευσεβία ήταν χριστιανοί με βαθιά πίστη. Από τα πρώτα χρόνια είχαν μεταβάλει το σπίτι του σε “κατ’ οίκον εκκλησία”, αλλά στην ευτυχισμένη ζωή υπήρχε μια θλίψη. Η ατεκνία. Για πολλά χρόνια μετά τον γάμο προσεύχονταν γονατιστοί μέρα νύχτα στον Θεό να τους χαρίσει ένα παιδί.

Ο Θεός όπως ακούει τις προσευχές όλων άκουσε και τις δικές τους. Τους χάρισε ένα χαριτωμένο κοριτσάκι. Το ονόμασαν  Κυριακή. Κυριακή γεννήθηκε, Κυριακή την ονόμασαν για να τιμήσουν την μέρα εκείνη που έδωσε φως στις ζωές τους. Επίσης για την ευχαριστήσουν τον θεό γι αυτό το θαύμα θα το αφιέρωναν στον Θεό. Γιατί Κυριακή είναι η ημέρα που είναι αφιερωμένη στον Κύριο.

Όλη η προσοχή τους τώρα είναι στραμμένη προς το παιδί τους. Θέλουν να την μεγαλώσουν με την αγάπη του Θεού στην ψυχή της. Πόθος τους το κοριτσάκι τους να γίνει ένα πλάσμα πιστό και ενάρετο. Μαζί με την σωματική της ανάπτυξη λοιπόν αναπτύσσονταν και οι ηθικές της όπως καλοσύνη, σωφροσύνη, ψυχική καθαρότητα με αποτέλεσμα να γίνεται μια νεαρή που για τους φτωχούς και τους δυστυχισμένους μια στοργική αδερφή.

Οι Κυριακή έγινε ένα υπέροχο πλάσμα με τους γονείς της να δοξολογούν τον Θεό που τους αξίωσε να έχουν ένα τέτοιο πλάσμα. Παρ’ όλα αυτά οι γονείς ανησυχούν για το μέλλον και την αποκατάσταση της κόρης τους. Η Κυριακή αγαπά τον Χριστό και θέλει να ζήσει ελεύθερα σαν κοινωνική εργάτιδα. Οι γονείς της την αφήνουν να σκεφτεί και προσεύχονται στον Θεό για να γίνει το θέλημά του, χωρίς να την πιέζουν.

 Ένας πλούσιος ειδωλολάτρης έτρεξε στην πόλη μια μέρα και όταν είδε την κόρη την ζήτησε για σύζυγο του γιου του. Η απάντηση φυσικά ήταν αρνητική με την Κυριακή να του λέει ότι είναι νύμφη του Χριστού. Στο άκουσμα αυτό ο ειδωλολάτρης γίνεται έξω φρενών και πηγαίνει στον έπαρχο Μελιτίνης και κατήγγειλε την οικογένεια πως είναι χριστιανική. Ο έπαρχος με την σειρά του έστειλε και συνέλαβαν την οικογένεια.

Εκείνα τα χρόνια υπήρχαν πολλοί διωγμοί κατά των χριστιανών και ήθελαν να τους εξαφανίσουν. Αλλά όσο το χριστιανικό αίμα χυνόταν τόσο οι χριστιανοί πολλαπλασιάζονταν. Έτσι όταν οι γονείς της Κυριακής ήρθαν απέναντι από τον έπαρχο, αυτός με γλυκόλογα προσπαθούσε να τους πείσει να αλλάξουν θρησκεία και να λυπηθούν την μονάκριβη κόρη τους. Αλλιώς θα έμενε ορφανή και αβοήθητη, χωρίς προστάτες σε τούτο τον κόσμο. Οι γονείς όμως ακλόνητοι με τον Δωρόθεο να λέει πως ο Χριστός για αυτούς είναι το παν. Αυτός είναι που έμεινε για 40 μέρες στην γη και μετά αναστήθηκε. Σε αυτόν προσκυνούσαν οι πρόγονοι τους και δεν πρόκειται να απαρνηθούν την πίστη τους.

Αυτά ήταν τα τελευταία λόγια του Δωροθέου. Μετά ο έπαρχος διέταξε τα βασανιστήρια του. Μαζί με αυτόν ξεκίνησαν και τα βασανιστήρια της μητέρα της Κυριακής όπου στο τέλος τους σκότωσαν μπροστά στα μάτια της. Την Κυριακή την πήραν και την πέταξαν στην φυλακή.

Μετά από αυτά που είδε η Κυριακή, ο Ιούστος ήλπιζε ότι θα άλλαζε πίστη αλλά η ίδια έμεινε αμετάπειστη. Τότε διατάζει να την πάρουν και να την μαστιγώσουν μέχρι θανάτου και να την ρίξουν πάλι στην φυλακή. Μετά αποφασίζει να την στείλει στον διοικητή της Βιθυνίας Ιλαρίωνα που είναι γνωστός ως αυτός που πείθει τους χριστιανούς να αλλάξουν θρησκεία.

Όταν ο Ιλαρίων βλέπει την ομορφιά της κόρης και την προσωπικότητά της θαμπώνεται και προσπαθεί με πολλά στοργικά λόγια και μεγάλες υποσχέσεις να την πείσει να απαρνηθεί τον Χριστό, αλλά η ίδια δεν πείθετε με αποτέλεσμα ο διοικητής να διατάσει να αρχίσουν τα βασανιστήρια της.

Στην αρχή υπήρχαν ραβδισμοί, μετά ξεσχίσματα του κορμιού με λαμπάδες αναμμένες και ότι άλλο βρήκαν εκεί. Το κάθε βασανιστήριο διήρκησε πολλές ώρες αλλά η Κυριακή με καρτερία και αξιοθαύμαστη και ανίκητη ψυχή δεν κάμπτεται, δεν λυγίζει. Με τα μάτια προσηλωμένα στην μορφή του Χριστού που βλέπει νοερά απέναντι της μένει σταθερή και ακλόνητη.

Οι δήμιοι κουρασμένοι πλέον από τα ατελείωτα βασανιστήρια αφήνουν τα εργαλεία της ντροπής για να ανασάνουν. Από το πλήθος ακούνε φωνές που έλεγαν πως ο Χριστός είναι ο αληθινός Θεός. Ο άρχοντας ντροπιασμένος δίνει διαταγή να αποκεφαλίσουν την Κυριακή. Η ίδια ζητά λίγα λεπτά για να προσευχηθεί λίγο πριν την θυσία της. Ακούγονταν την Κυριακή να ευχαριστεί τον θεό για όλα αυτά που της έδωσε και για το θυμίαμα ενώπιον του, η ψυχή της πετά στον ουρανό αφήνοντας το ταλαιπωρημένο της σώμα. Τότε μια φωνή ακούεται να λέει: “Αδελφοί, πηγαίνετε παντού και διαλαλήστε τα μεγαλεία του Θεού” .

Η Αγία Κυριακή γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 7 Ιουλίου.